| dbo:abstract
|
- مدارس الفكر اللاسلطوياللاسلطوية هي فلسفة سياسية، تعتبر أن الدولة شيء غير مرغوب، غير ضروري، ومضر، أو أنها تعارض السلطة في توجيه العلاقات البشرية. يسعى اللاسلطويون لمجتمعات دون دولة تقوم على الجمعيات التطوعية اللا هرمية.يقول ديفيد غرابير أن المدارس الفكرية الماركسية سميت بأسماء مؤسسيها (اللينينية، الماوية، التروتسكية)، أما مدارس الأناركية فقد انبثقت من الشكل التنظيمي أو الشكل العملي (اللاسلطوية النقابية، اللا سلطوية الفردية، البرنامجية). (ar)
- Anarchism is the political philosophy which holds ruling classes and the state to be undesirable, unnecessary and harmful, or alternatively as opposing authority and hierarchical organization in the conduct of human relations. Proponents of anarchism, known as anarchists, advocate stateless societies based on non-hierarchical voluntary associations. However, anarchist schools of thought can differ fundamentally, supporting anything from extreme individualism to complete collectivism to more syncretic tendencies (such as Insurrectionary anarchism). Strains of anarchism have often been divided into the categories of social anarchism and individualist anarchism or similar dual classifications, also including green anarchism and post-left anarchism. Anarchism is usually considered a radical left-wing or far-left ideology and much of anarchist economics and legal philosophy reflect anti-authoritarian, anti-statist and libertarian interpretations of radical left-wing and socialist politics such as communism, collectivism, the free-market, individualism, mutualism, parecon and syndicalism, among other libertarian socialist philosophies. At some point, "the collectivist, communist, and liberal and individualist strands of thought from which anarchists drew their inspiration began to assume an increasingly distinctive quality, supporting the rise of a number of anarchist schools". Anthropologist David Graeber has noted that while the major Marxist schools of thought always have founders (e.g. Leninism, Trotskyism and Maoism), schools of anarchism "almost invariably emerge from some kind of organizational principle or form of practice", citing anarcho-syndicalism, individualist anarchism and platformism as examples. (en)
- Anarkiismaj pensoskoloj povas diferenci fundamente, subtenante ion el ekstrema individuismo al kompleta kolektivismo. La tendencoj de anarkiismo estis ofte ĝenerale dividitaj en kategorioj de sociala kaj individuisma anarkiismo aŭ similaj duecaj klasigoj. Anarkiismo estas ofte konsiderata radikala maldekstrema ideologio, kaj multo de anarkiisma ekonomiko kaj de anarkiista jura filozofio respegulas kontraŭaŭtoritatajn interpretojn de komunisma, kolektivisma, sindikatisma, reciprokisman, aŭ partoprena ekonomikoj. Je iu punkto "la kolektivisma, komunisma, kaj liberala kaj individuisma tendencoj de pensaro el kiuj anarkiistoj elprenas sian inspiron ekmontras pliiĝantan distingan kvaliton, subtenante la aperon de nombraj anarkiismaj skoloj." Antropologo David Graeber notis ke dum la ĉefaj skoloj de Marksismo ĉiam havas fondintojn (ekz. Leninismo, Trockiismo, Maoismo), la skoloj de anarkiismo "preskaŭ ĉiam aperas el ia tipo de organiza principo aŭ formo de praktiko", citante anarkisindikatismon, individuisman anarkiismon, kaj platformismon kiel ekzemploj. (eo)
- Según la Enciclopedia Oxford de Filosofía, no hay una sola posición definida que todos los anarquistas mantengan, y lo más que tienen en común los que son tenidos por anarquistas es un cierto aire de familia. Las posturas anarquistas pueden ser de carácter global, predicando una revolución y cambio total de la sociedad, o más restrictivas, centrándose en unidades pequeñas y cambios parciales. Es generalmente aceptado que el punto de partida del debate doctrinal sobre un pensamiento anarquista moderno se remonta a finales del siglo XVIII, en la obra de William Godwin An Enquiry concerning Political Justice and its influence on general virtue and happiness (1793), aunque el primer autor en autodenominarse anarquista fue Pierre-Joseph Proudhon. Las fuentes académicas no se ponen de acuerdo en cuanto a la taxonomía de las corrientes anarquistas. Algunas hacen una distinción entre dos líneas básicas de pensamiento, individualistas y comunistas, con Max Stirner y Piotr Kropotkin como figuras representativas de ambas ideologías respectivamente, situando entre ambos extremos del espectro anarquista otras corrientes clásicas, como el mutualismo de Pierre-Joseph Proudhon y el colectivismo de Mijaíl Bakunin. También es común como forma de clasificación señalar las cuatro corrientes más importantes, que son el anarquismo individualista, mutualismo, anarquismo comunista y anarcosindicalismo, y según algunas fuentes, también el colectivismo. El antropólogo anarquista David Graeber ha observado que aunque las corrientes del socialismo siempre se basan en sus fundadores (por ejemplo, leninismo, maoísmo, lacanianismo), las corrientes del anarquismo "emergen casi invariablemente sobre alguna clase de principio organizacional o forma de práctica", como por ejemplo el anarcosindicalismo o el anarquismo cooperativista. (es)
- Anarkisme adalah filsafat politik yang menyatakan bahwa kelas pemerintahan dan negara bersifat tidak diinginkan, tidak penting, dan berbahaya; dalam definisi lain, anarkisme melawan otoritas dan dalam perilaku hubungan antarmanusia. Pendukung anarkisme, yang disebut anarkis, mendukung yang didasarkan pada perhimpunan sukarela non-hierarkis. Akan tetapi, berbagai aliran pemikiran anarkis dapat berbeda-beda secara mendasar, mulai dari individualisme ekstrem hingga kolektivisme penuh. Biasanya, berbagai aliran ini dibagi menjadi kategori dualistik, seperti anarkisme sosial atau ; juga termasuk anarkisme hijau dan anarkisme pascakiri. Anarkisme adalah sebuah ideologi sayap kiri jauh. Kebanyakan dan anarkis berdasar pada interpretasi-interpretasi anti-otoritarian, , dan libertarian terhadap sistem politik sayap kiri dan sosialis seperti antara lain komunisme, kolektivisme, pasar bebas, individualisme, mutualisme, partisipisme dan sindikalisme, termasuk juga filsafat-filsafat sosialis libertarian lainnya. Pada titik tertentu, "aliran-aliran pemikiran kolektivis, komunis, dan liberal dan individual yang menjadi hulu inspirasi kaum anarkis mulai menciptakan tegangan dan pemisahan antara aliran-aliran anarkis yang berbeda." Antropolog David Graeber mencatat bahwa sementara kebanyakan selalu memiliki pencetus (seperti Leninisme, Trotskyisme dan Maoisme), aliran-aliran pemikiran anarkisme "hampir selalu muncul dari sejenis prinsip atau praktik organisasional". Sebagai contoh, ia mengedepankan anarkosindikalisme, anarkisme individualis, serta platformisme. (in)
- L'anarchismo è caratterizzato da svariate correnti di pensiero che, nonostante sensibili differenze, presentano sempre degli elementi in comune. In particolare, il rifiuto di ogni forma di potere, di gerarchia e di governo; la ricerca della libertà personale e dell'uguaglianza sociale tra gli individui; il rifiuto del modello economico capitalista, a cui viene preferita un'economia cooperativa, basata sul mutualismo o sul comunismo. Le differenze tra le correnti riguardano per lo più la relazione tra individuo e , la tipologia di sistema economico attraverso il quale massimizzare la libertà individuale e l'utilizzo della violenza.È comunque possibile raggruppare le varie correnti di pensiero dell'anarchismo classico in due categorie principali, che sono anarco-socialismo e anarco-individualismo. Le correnti che rientrano nelle due categorie si differenziano profondamente sulla definizione di società libera e sui mezzi e i modi per raggiungerla. Esiste anche un'altra scuola di pensiero anarchico che si colloca tra l'anarco-socialismo e l'anarco-individualismo: il mutualismo. Esistono infatti due tipologie differenti di mutualismo: il mutualismo di stampo socialista e il mutualismo di stampo individualista. (it)
- Apesar de terem em comum os mesmos princípios, as posições dos anarquistas em relação a certas questões não constituem um todo homogêneo e o anarquismo tem sido marcado por diversos debates e divergências. As divergências existentes entre os anarquistas constituíram as bases para uma reflexão acerca do estabelecimento de correntes do anarquismo. Entretanto, as diferenciações entre as correntes anarquistas foram estabelecidas de acordo com diferentes critérios pelos estudiosos do tema, não havendo nenhum consenso definido no estabelecimento das correntes anarquistas. Entretanto, novos estudiosos do anarquismo têm percebido a centralidade e a relevância dos debates anarquistas acerca da estratégia, que historicamente dividiram os anarquistas, e a partir deles, estabeleceram duas correntes do anarquismo: anarquismo insurrecionário e anarquismo social. (pt)
- Nurty anarchizmu stanowią zbiór doktryn politycznych i ruchów społecznych powstałych na bazie ideologii anarchizmu, przy czym każda z nich cechuje się niechęcią wobec władzy i odrzuca wszelkie mimowolne, przymusowe formy hierarchii. Anarchizm wzywa do zniesienia państwa, które uważa za niepożądane, niepotrzebne i szkodliwe. Jest zwykle stawiany jako wolnościowe skrzydło ruchu socjalistycznego i ma historyczne powiązania z antykapitalizmem i socjalizmem. Zwolennicy anarchizmu opowiadają się za bezpaństwową organizacją społeczeństwa opartą na niehierarchicznych i dobrowolnych stowarzyszeniach. Jednak anarchistyczne szkoły myślenia mogą się zasadniczo różnić, wspierając postawy od skrajnego indywidualizmu po kompletny kolektywizm. Odłamy anarchizmu często dzielono na kategorie anarchizmu społecznego i anarchizmu indywidualistycznego. Większa część anarchistycznej ekonomii i filozofii prawa odzwierciedla antyautorytarne, antyetatystyczne i wolnościowe interpretacje radykalnej lewicy oraz socjalistycznej polityki, takiej jak komunizm, kolektywizm, wolny rynek, indywidualizm, mutualizm, partycypizm i syndykalizmu. Według Ruth Kinna, w pewnym momencie „kolektywistyczne, komunistyczne, liberalne i indywidualistyczne nurty myśli, z których anarchiści czerpali inspirację, zaczęły nabierać coraz bardziej charakterystycznych cech, doprowadzając tym samym do powstanie szeregu szkół anarchistycznych”. Antropolog David Graeber zauważył, że jak szkoły marksistowskie w dużej części miały założycieli (np. leninizm, trockizm, maoizm), tak szkoły anarchizmu „prawie zawsze wyłaniają się z jakiejś organizacji lub formy praktyki”, przywołując anarchosyndykalizm, anarchizm indywidualistyczny czy platformizm jako przykłady. (pl)
- Анархизм — политическая философия, которая рассматривает правящие классы и государство как нежелательные, ненужные и вредные элементы общества. Сторонники анархизма отстаивают принцип безгосударственного общества, основанного на неиерархических и добровольных ассоциациях. Однако течения анархизма могут принципиально отличаться друг от друга: от крайнего индивидуализма до столь же крайнего коллективизма. Течения анархизма часто делятся на категории социального анархизма и индивидуалистического анархизма или иные виды классификации, включая зеленый анархизм и пост-левый анархизм>. Анархизм — крайне левая идеология и большая часть анархической экономики и философии права отражает антиавторитарные, антигосударственные и либертарные интерпретации радикальных левых и социалистических течений, таких как коммунизм, коллективизм, свободный рынок, индивидуализм, мутуализм, participism и синдикализм, а также различные направления либертарных социалистических течений. Антрополог Дэвид Грэбер отмечал, что, если основные марксистские школы мысли всегда имеют основателей (например, Ленинизм, троцкизм и маоизм), то течения анархизма «почти всегда возникают из какого-либо организационного принципа или формы практики», приводя в качестве примеров анархо-синдикализм, индивидуалистический анархизм и платформизм. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- مدارس الفكر اللاسلطوياللاسلطوية هي فلسفة سياسية، تعتبر أن الدولة شيء غير مرغوب، غير ضروري، ومضر، أو أنها تعارض السلطة في توجيه العلاقات البشرية. يسعى اللاسلطويون لمجتمعات دون دولة تقوم على الجمعيات التطوعية اللا هرمية.يقول ديفيد غرابير أن المدارس الفكرية الماركسية سميت بأسماء مؤسسيها (اللينينية، الماوية، التروتسكية)، أما مدارس الأناركية فقد انبثقت من الشكل التنظيمي أو الشكل العملي (اللاسلطوية النقابية، اللا سلطوية الفردية، البرنامجية). (ar)
- Anarchism is the political philosophy which holds ruling classes and the state to be undesirable, unnecessary and harmful, or alternatively as opposing authority and hierarchical organization in the conduct of human relations. Anthropologist David Graeber has noted that while the major Marxist schools of thought always have founders (e.g. Leninism, Trotskyism and Maoism), schools of anarchism "almost invariably emerge from some kind of organizational principle or form of practice", citing anarcho-syndicalism, individualist anarchism and platformism as examples. (en)
- Anarkiismaj pensoskoloj povas diferenci fundamente, subtenante ion el ekstrema individuismo al kompleta kolektivismo. La tendencoj de anarkiismo estis ofte ĝenerale dividitaj en kategorioj de sociala kaj individuisma anarkiismo aŭ similaj duecaj klasigoj. Anarkiismo estas ofte konsiderata radikala maldekstrema ideologio, kaj multo de anarkiisma ekonomiko kaj de anarkiista jura filozofio respegulas kontraŭaŭtoritatajn interpretojn de komunisma, kolektivisma, sindikatisma, reciprokisman, aŭ partoprena ekonomikoj. Je iu punkto "la kolektivisma, komunisma, kaj liberala kaj individuisma tendencoj de pensaro el kiuj anarkiistoj elprenas sian inspiron ekmontras pliiĝantan distingan kvaliton, subtenante la aperon de nombraj anarkiismaj skoloj." (eo)
- Según la Enciclopedia Oxford de Filosofía, no hay una sola posición definida que todos los anarquistas mantengan, y lo más que tienen en común los que son tenidos por anarquistas es un cierto aire de familia. Las posturas anarquistas pueden ser de carácter global, predicando una revolución y cambio total de la sociedad, o más restrictivas, centrándose en unidades pequeñas y cambios parciales. (es)
- Anarkisme adalah filsafat politik yang menyatakan bahwa kelas pemerintahan dan negara bersifat tidak diinginkan, tidak penting, dan berbahaya; dalam definisi lain, anarkisme melawan otoritas dan dalam perilaku hubungan antarmanusia. Antropolog David Graeber mencatat bahwa sementara kebanyakan selalu memiliki pencetus (seperti Leninisme, Trotskyisme dan Maoisme), aliran-aliran pemikiran anarkisme "hampir selalu muncul dari sejenis prinsip atau praktik organisasional". Sebagai contoh, ia mengedepankan anarkosindikalisme, anarkisme individualis, serta platformisme. (in)
- L'anarchismo è caratterizzato da svariate correnti di pensiero che, nonostante sensibili differenze, presentano sempre degli elementi in comune. In particolare, il rifiuto di ogni forma di potere, di gerarchia e di governo; la ricerca della libertà personale e dell'uguaglianza sociale tra gli individui; il rifiuto del modello economico capitalista, a cui viene preferita un'economia cooperativa, basata sul mutualismo o sul comunismo. (it)
- Apesar de terem em comum os mesmos princípios, as posições dos anarquistas em relação a certas questões não constituem um todo homogêneo e o anarquismo tem sido marcado por diversos debates e divergências. As divergências existentes entre os anarquistas constituíram as bases para uma reflexão acerca do estabelecimento de correntes do anarquismo. Entretanto, as diferenciações entre as correntes anarquistas foram estabelecidas de acordo com diferentes critérios pelos estudiosos do tema, não havendo nenhum consenso definido no estabelecimento das correntes anarquistas. Entretanto, novos estudiosos do anarquismo têm percebido a centralidade e a relevância dos debates anarquistas acerca da estratégia, que historicamente dividiram os anarquistas, e a partir deles, estabeleceram duas correntes do (pt)
- Nurty anarchizmu stanowią zbiór doktryn politycznych i ruchów społecznych powstałych na bazie ideologii anarchizmu, przy czym każda z nich cechuje się niechęcią wobec władzy i odrzuca wszelkie mimowolne, przymusowe formy hierarchii. Anarchizm wzywa do zniesienia państwa, które uważa za niepożądane, niepotrzebne i szkodliwe. Jest zwykle stawiany jako wolnościowe skrzydło ruchu socjalistycznego i ma historyczne powiązania z antykapitalizmem i socjalizmem. (pl)
- Анархизм — политическая философия, которая рассматривает правящие классы и государство как нежелательные, ненужные и вредные элементы общества. Сторонники анархизма отстаивают принцип безгосударственного общества, основанного на неиерархических и добровольных ассоциациях. Однако течения анархизма могут принципиально отличаться друг от друга: от крайнего индивидуализма до столь же крайнего коллективизма. Течения анархизма часто делятся на категории социального анархизма и индивидуалистического анархизма или иные виды классификации, включая зеленый анархизм и пост-левый анархизм>. (ru)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}