| dbo:abstract
|
- Egbert von Trier (auch Egbert, Graf von Holland; * um 950; † 8. Dezember 993) war von 977 bis 993 Erzbischof von Trier. Egberts Eltern waren Graf Dietrich II. von Holland und , Tochter von Graf Arnulf I. von Flandern. Nach seiner Ausbildung im Kloster Egmond wurde er 976 Kanzler von Otto II. Dieser setzte ihn 977 als Erzbischof von Trier ein, er sollte in diesem Amt die Interessen des ottonischen Reiches sichern. 983 nahm Egbert auf einen Hoftag in Verona teil. 984 schloss er sich Heinrich dem Zänker an, unterwarf sich jedoch 985 wieder der Reichsgewalt. Er ist als Förderer der Wissenschaft und Kunst bekannt. Unter Egbert bestand in Trier, vermutlich im Kloster St. Maximin, ein sehr produktives Skriptorium, unter dessen Kräften sich mit dem sogenannten Meister des Registrum Gregorii einer der herausragendsten Buchmaler der ottonischen Buchmalerei befand. In Zusammenarbeit mit diesem Skriptorium entstand für Egbert durch Reichenauer Buchmaler der Codex Egberti, ein Evangelistar, das Egbert der Abtei St. Paulin in Trier schenkte (Stadtbibliothek Trier, Ms. 24). Für Egbert wurde auch der so genannte Egbert-Psalter hergestellt (Cividale, Museo Archeologico Nazionale, Cod. 136). Nach Egbert ist auch die sogenannte Egbert-Werkstatt benannt, die als eine der bedeutendsten Goldschmiede-Werkstätten der ottonischen Zeit gilt und besonders für ihre Emails bekannt ist. Hauptwerke sind der auch als Egbert-Schrein bezeichnete Andreas-Tragaltar im Trierer Domschatz, der Petrusstab, heute im Limburger Domschatz, und der Einband des Codex aureus Epternacensis (heute im Germanischen Nationalmuseum). Aus der Egbert-Werkstatt, die auch auf Bestellung anderer Fürsten arbeitete, wie aus Briefen bekannt ist, die Gerbert von Aurillac als Sekretär Bischof Adalbero von Reims an Egbert schrieb, stammen auch die Emails das Essener Otto-Mathilden-Kreuz sowie der Goldenen Madonna. Weiter werden ihr der Berliner Rahmen und das Servatius-Kreuz zugeschrieben, wobei diese beiden Werke strittig sind. Da keine Arbeiten der Egbert-Werkstatt nach Egberts Tod entstanden, nimmt die Forschung an, dass die Essener Äbtissin Mathilde nach Egberts Tod die Handwerker nach Essen holte, wo wenig später mit den Emails des verlorenen Marsus-Schreines und des Kreuzes mit den großen Senkschmelzen eine Emailproduktion nachweisbar ist. Der katholische Studentenverein Egbert im KV zu Trier hat sich nach dem Bischof benannt und beruft sich auf seine Rolle als Förderer von Kunst und Wissenschaft. (de)
- اغبرت (بالألمانية: Egbert von Trier) هو قسيس ألماني، ولد في عقد 950، وتوفي في ديسمبر 993 في ترير في ألمانيا. (ar)
- Ο Έγκμπερτ )π. 950 - 9 Δεκεμβρίου 993) από τον Οίκο της Ολλανδίας ήταν αρχιεπίσκοπος του Τρηρ (977-993). (el)
- Egbert von Trier (ankaŭ Egberto, Grafo de Holando; naskiĝinta proksimume 950; mortinta la 8-an de decembro 993) estis ĉefepiskopo de Treviro ekde 977 ĝis 993. La gepatroj de Egberto estis Grafo Ditriĥo la 2-a de Holando kaj Hildegarda de Flandrujo, filino de Grafo Arnulfo la 1-a de Flandrujo. Post sia edukiĝo en monaĥejo Egmondo li fariĝis 976 kanceliero de Oto la 2-a. Tiu ĉi instalis lin en 977 kiel ĉefepiskopo de Treviro, kie li gardu la interesojn de la otida imperio. En 983 Egberto partoprenis reĝan kongreson en Verona. En 984 li aliĝis al Henriko la 2-a de Bavarujo, sed en 985 li resubmetiĝis al la imperiestro. Li estis patrono de scienco kaj arto. Sub Egberto en Treviro ekzistis, supozeble en la abatejo Sankta Maksimino tre produktema skribejo, inter kies kunlaborantoj troviĝis per la tiel nomata Majstro de la Registrum Gregorii unu el la plej elstaraj libropentristoj de al otida libropentrado. Laŭ Egberto ankaŭ nomiĝas la tiel nomata metiejo de Egberto, kiu validas kiel unu el la plej gravaj oraĵisto-metiejoj de la otida epoko kaj famis aparte pro siaj emajlaĵoj. De ĝi ankaŭ devenas la emajloj por la Oto-Matilda-Kruco kaj de la Ora Madono en Essen. Ĉar post la morto de Egberto ne plu ekestis verkoj en la metiejo de Egberto, la esploro supozas, ke abatino Matilda de Essen post la morto de Egberto irigis metiistojn el Treviro al Essen, kie malmulte poste per la emajloj de la perdiĝinta Marso-Relikvujo kaj de la kruco kun la grandaj profundemejloj estas dokumentebla emajloproduktado. (eo)
- Egbert (c. 950 – 9 December 993) was the Archbishop of Trier from 977 until his death. Egbert was a son of Dirk II, Count of Holland. After being trained in Egmond Abbey, founded and controlled by his family, and at the court of Bruno I, Archbishop of Cologne, he became the chancellor of Otto II in 976. The following year he was appointed to the archdiocese of Trier, still probably in his twenties. He accompanied Otto II on visits to Italy in 980 and 983, and may have made other trips there. After Otto II's death in 983, he joined the party supporting the succession of Henry the Quarrelsome, Duke of Bavaria, rather than Otto III, but returned to supporting Otto in 985. Egbert was a significant patron of science and the arts, who established one or more workshops of goldsmiths and enamellers at Trier, which produced works for other Ottonian centres and the Imperial court. Beginning with his tenure, Trier came to rival Mainz and Cologne as the artistic centre of the Ottonian world. These were the three most important episcopal sees in Germany, who at this period disputed the primacy of the emerging German (East Frankish) kingdom between them. (en)
- Egbert (c. 950 - 9 décembre 993) fut archevêque de Trèves de 977 à sa mort. (fr)
- Egbert (skt. 950 – 9 Desember 993) merupakan seorang Uskup Trier dari tahun 977 hingga kematiannya. Egbert adalah putra Dirk II dari Holland. Setelah dilatih di , yang didirikan dan dikendalikan oleh keluarganya, dan di istana Bruno dari Köln, ia menjadi kanselir Otto II, Kaisar Romawi Suci pada tahun 976. Tahun berikutnya ia dilantik sebagai uskup Trier, diperkirakan ketika ia berusia dua puluh tahun. Ia menemani Otto II berkunjung ke Italia pada tahun 980 dan 983, juga diduga melakukan perjalanan lainnya di sana. Setelah kematian Otto II pada tahun 983, ia bergabung fraksi yang mendukung suksesi Heinrich II dari Bayern, , daripada Otto III, Kaisar Romawi Suci, akan tetapi ia kembali mendukung Otto pada tahun 985. (in)
- Egberto di Treviri, in tedesco Egbert von Trier o anche Egbert, Graf von Holland (950 circa – Treviri, 8 dicembre 993), fu un arcivescovo tedesco. (it)
- Egbert van Trier (~950 - 8 december 993) was van 977 tot 993 aartsbisschop van Trier. Egberts was de zoon van graaf Dirk II van Holland en Hildegard van Vlaanderen, dochter van graaf Arnulf I van Vlaanderen. Na zijn opleiding in de abdij van Egmond werd hij in 976 kanselier van keizer Otto II. Deze benoemde hem in 977 tot aartsbisschop van Trier, in welke functie hij de belangen van het Ottoonse rijk moest bewaken. In 983 nam hij deel aan de Rijksdag van Verona. In 984 sloot hij zich bij Hendrik II van Beieren aan, maar onderwierp zich in 985 weer aan het rijksgezag. Egbert staat bekend als begunstiger van de wetenschap en kunsten, onder andere door de naar hem genoemde , een evangeliarium dat hij schonk aan de abdij van St. Paulinus in Trier. Ook het geheten Egbert-Psalter werd voor hem gemaakt. Onder Egbert bevond zich in Trier een van de belangrijkste werkplaatsen voor edelsmeedkunst van de Ottoonse tijd, die met name bekend is vanwege de hoogstaande emailbewerking. Hoofdwerken zijn het Egbertschrijn en de reliekhouder voor de Heilige Nagel, beide in de Schatkamer van de Dom van Trier, de in de Dom van Limburg, de Codex Aureus Epternacensis in het Germanisches Nationalmuseum in Neurenberg, en het Otto-Mathilde-kruis in de Domschatkamer van Essen. Het borstkruis van Sint-Servaas in de schatkamer van de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht wordt beschouwd als een laat product (2e kwart 11e eeuw) van dit atelier. (nl)
- Egbert z Trewiru (ur. ok. 950, zm. 8 lub 9 grudnia 993) – arcybiskup Trewiru w latach 977-993. Egbert był synem hrabiego Holandii Teodoryka II i oraz bratem Arnulfa. Ukończył szkołę klasztorną w Egmont i w 976 r. został kanclerzem cesarza Ottona II. Funkcję tę pełnił przez rok. W 977 r. władca mianował Egberta arcybiskupem Trewiru. Diecezja trewirska była wówczas zniszczona poprzez najazdy wikingów. Egbert ufundował wiele kościołów i przeniósł relikwie świętego Maternusa do trewirskiej katedry. W latach 980-983 wziął udział w wyprawie cesarza do Włoch, skąd przywiózł wiele relikwii. W 983 r. w Weronie podpisał traktat z Wenecją. W 984 r. poparł Henryka Kłótnika w jego staraniach o sukcesję po Ottonie II, ale już rok później pozyskał łaskę opiekunów nowego cesarza Ottona III, którzy wysłali go na rozmowy pokojowe z królem Francji Ludwikiem V Gnuśnym. Egbert był mecenasem sztuki. Ufundował Kodeks Egberta dla opactwa św. Paulina w Trewirze. Na jego zamówienie wykonano także Psałterz Egberta (zwany również Kodeksem Gertrudy) oraz Registrum Gregorii. W warsztacie Egberta w Trewirze, jednym z najważniejszych warsztatów złotniczych okresu ottońskiego, wykonano m.in. relikwiarz św. Andrzeja, relikwiarz gwoździa (oba w skarbcu katedralnym w Trewirze), relikwiarz laski św. Piotra (skarbiec katedry w Limburgu), okładkę Złotego Kodeksu z Echternach oraz plakietę fundacyjną krzyża Ottona i Matyldy (skarbiec katedry w Essen). (pl)
- Егберт (нім. Egbert von Trier; бл. 950 — 8 грудня 993) — церковний і державний діяч Священної Римської імперії, 13-й архієпископ Тріра, значний меценат. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- اغبرت (بالألمانية: Egbert von Trier) هو قسيس ألماني، ولد في عقد 950، وتوفي في ديسمبر 993 في ترير في ألمانيا. (ar)
- Ο Έγκμπερτ )π. 950 - 9 Δεκεμβρίου 993) από τον Οίκο της Ολλανδίας ήταν αρχιεπίσκοπος του Τρηρ (977-993). (el)
- Egbert (c. 950 - 9 décembre 993) fut archevêque de Trèves de 977 à sa mort. (fr)
- Egbert (skt. 950 – 9 Desember 993) merupakan seorang Uskup Trier dari tahun 977 hingga kematiannya. Egbert adalah putra Dirk II dari Holland. Setelah dilatih di , yang didirikan dan dikendalikan oleh keluarganya, dan di istana Bruno dari Köln, ia menjadi kanselir Otto II, Kaisar Romawi Suci pada tahun 976. Tahun berikutnya ia dilantik sebagai uskup Trier, diperkirakan ketika ia berusia dua puluh tahun. Ia menemani Otto II berkunjung ke Italia pada tahun 980 dan 983, juga diduga melakukan perjalanan lainnya di sana. Setelah kematian Otto II pada tahun 983, ia bergabung fraksi yang mendukung suksesi Heinrich II dari Bayern, , daripada Otto III, Kaisar Romawi Suci, akan tetapi ia kembali mendukung Otto pada tahun 985. (in)
- Egberto di Treviri, in tedesco Egbert von Trier o anche Egbert, Graf von Holland (950 circa – Treviri, 8 dicembre 993), fu un arcivescovo tedesco. (it)
- Егберт (нім. Egbert von Trier; бл. 950 — 8 грудня 993) — церковний і державний діяч Священної Римської імперії, 13-й архієпископ Тріра, значний меценат. (uk)
- Egbert von Trier (ankaŭ Egberto, Grafo de Holando; naskiĝinta proksimume 950; mortinta la 8-an de decembro 993) estis ĉefepiskopo de Treviro ekde 977 ĝis 993. La gepatroj de Egberto estis Grafo Ditriĥo la 2-a de Holando kaj Hildegarda de Flandrujo, filino de Grafo Arnulfo la 1-a de Flandrujo. Post sia edukiĝo en monaĥejo Egmondo li fariĝis 976 kanceliero de Oto la 2-a. Tiu ĉi instalis lin en 977 kiel ĉefepiskopo de Treviro, kie li gardu la interesojn de la otida imperio. En 983 Egberto partoprenis reĝan kongreson en Verona. En 984 li aliĝis al Henriko la 2-a de Bavarujo, sed en 985 li resubmetiĝis al la imperiestro. (eo)
- Egbert von Trier (auch Egbert, Graf von Holland; * um 950; † 8. Dezember 993) war von 977 bis 993 Erzbischof von Trier. Egberts Eltern waren Graf Dietrich II. von Holland und , Tochter von Graf Arnulf I. von Flandern. Nach seiner Ausbildung im Kloster Egmond wurde er 976 Kanzler von Otto II. Dieser setzte ihn 977 als Erzbischof von Trier ein, er sollte in diesem Amt die Interessen des ottonischen Reiches sichern. 983 nahm Egbert auf einen Hoftag in Verona teil. 984 schloss er sich Heinrich dem Zänker an, unterwarf sich jedoch 985 wieder der Reichsgewalt. (de)
- Egbert (c. 950 – 9 December 993) was the Archbishop of Trier from 977 until his death. Egbert was a son of Dirk II, Count of Holland. After being trained in Egmond Abbey, founded and controlled by his family, and at the court of Bruno I, Archbishop of Cologne, he became the chancellor of Otto II in 976. The following year he was appointed to the archdiocese of Trier, still probably in his twenties. He accompanied Otto II on visits to Italy in 980 and 983, and may have made other trips there. After Otto II's death in 983, he joined the party supporting the succession of Henry the Quarrelsome, Duke of Bavaria, rather than Otto III, but returned to supporting Otto in 985. (en)
- Egbert van Trier (~950 - 8 december 993) was van 977 tot 993 aartsbisschop van Trier. Egberts was de zoon van graaf Dirk II van Holland en Hildegard van Vlaanderen, dochter van graaf Arnulf I van Vlaanderen. Na zijn opleiding in de abdij van Egmond werd hij in 976 kanselier van keizer Otto II. Deze benoemde hem in 977 tot aartsbisschop van Trier, in welke functie hij de belangen van het Ottoonse rijk moest bewaken. In 983 nam hij deel aan de Rijksdag van Verona. In 984 sloot hij zich bij Hendrik II van Beieren aan, maar onderwierp zich in 985 weer aan het rijksgezag. (nl)
- Egbert z Trewiru (ur. ok. 950, zm. 8 lub 9 grudnia 993) – arcybiskup Trewiru w latach 977-993. Egbert był synem hrabiego Holandii Teodoryka II i oraz bratem Arnulfa. Ukończył szkołę klasztorną w Egmont i w 976 r. został kanclerzem cesarza Ottona II. Funkcję tę pełnił przez rok. W 977 r. władca mianował Egberta arcybiskupem Trewiru. (pl)
|
.JPG){kind=link}
.jpg){kind=link}
