| dbo:abstract
|
- Quint Juni Rústic (en llatí Quintus Junius Rusticus) va ser un magistrat romà del segle ii. Era probablement net de Luci Juni Arulè Rústic i fill del cònsol del mateix nom Quint Juní Rústic. Formava part de la gens Júnia. Va ser un dels mestres de l'emperador Marc Aureli i el més destacat filòsof estoic del seu temps. L'emperador el va consultar molt sovint sobre tota mena d'afers, i per dues vegades el va nomenar cònsol. A la seva mort l'emperador va fer decretar pel senat l'erecció d'estàtues en el seu honor. Als Fasti només apareix una vegada amb el càrrec de cònsol, l'any 162, i l'altra vegada hauria estat cònsol sufecte. (ca)
- Quintus Iunius Rusticus war ein römischer Politiker und Senator des 2. Jahrhunderts. (de)
- Quinto Junio Rústico (en latín: Quintus Iunius Rusticus) (c.90-c. 170) fue un senador romano que vivió en el siglo II, cuyo cursus honorum se desarrolló bajo los imperios de Adriano, Antonino Pío, Lucio Vero y Marco Aurelio. (es)
- Quintus Junius Rusticus (c. 100 – c. 170 AD), was a Roman teacher and politician. He was probably a grandson of Arulenus Rusticus, who was a prominent member of the Stoic Opposition. He was a Stoic philosopher and was one of the teachers of the emperor Marcus Aurelius, whom Aurelius treated with the utmost respect and honour. Rusticus held the political positions of Suffect consul in 133 and Consul ordinarius in 162. He served as urban prefect of Rome between 162 and 168. In this role he is notable for presiding over the trial of the Christian theologian Justin Martyr, which ended with Justin's conviction and execution. According to Themistius, a 4th-century Roman philosopher and orator, Hadrian, Antoninus, and Marcus Aurelius "pulled Arrian and Rusticus away from their books, refusing to let them be mere pen-and-ink philosophers" and escorted them from the study of Stoic philosophy "to the general’s tent as well as to the speaker’s platform." Themistius lumps Arrian and Rusticus together in recounting their military achievements: In their role as Roman generals, these men passed through the Caspian Gates, drove the Alani out of Armenia, and established boundaries for the Iberians and the Albani. For all these accomplishments, they reaped the fruits of the eponymous consulship, governed the great city [of Rome], and presided over the ancient senate. (en)
- Quintus Junius Rusticus (100-170), probable petit-fils de Quintus Iunius Arulenus Rusticus, est l'un des professeurs de l'empereur Marc Aurèle. L'Histoire Auguste stipule qu'il est le professeur le plus important de cet empereur, et l'un des philosophes stoïciens le plus distingués de son temps. Marc Aurèle le traite avec beaucoup d'honneur et de respect. (fr)
- Quinto Giunio Rustico (in latino: Quintus Iunius Rusticus; 100 – 170) è stato un filosofo e politico romano, esponente dello stoicismo e maestro di filosofia dell'imperatore Marco Aurelio. (it)
- Quintus Junius Rusticus (ca. 100 - ca. 170) was een van de leraren van keizer Marcus Aurelius en een van de vooraanstaandste stoïcijnse filosofen van zijn tijd. Marcus Aurelius sprak over hem met het grootste respect. Hij was waarschijnlijk een kleinzoon van Arulenus Rusticus. Rusticus bekleedde in 133 het ambt van consul suffectus en in 162 dat van consul ordinarius. In de periode van 162 tot 168 diende hij als stedelijk prefect van Rome. In deze rol is hij met name bekend door zijn voorzitterschap bij de berechting van de christelijke theoloog Justinus de Martelaar. Dit proces eindigde in de veroordeling en executie van Justinus. (nl)
- Квинт Юний Рустик (лат. Quintus Iunius Rusticus; ок.100 г. — 170 г.) — философ-стоик, возможно внук Арулена Рустика, был одним из учителей Марка Аврелия и самым знаменитым философом-стоиком своего времени. В 133 году Рустик занимал должность консула-суффекта. В 162 году он был консулом. Марк Аврелий отзывался о нём очень уважительно и оказывал почести.. В Размышлениях выражает признательность за обучение стоицизму. Благодаря Рустику Марк Аврелий познакомился с трудами Эпиктета. Рустик был префектом в Риме между 162 и 168 годами и в этот период вёл суд над Иустином Философом. Три описания суда сохранилось, предположительно самое короткое описание является наиболее точным. (ru)
- Quinto Junio Rústico, mais comumente chamado de Aruleno Rústico, mas às vezes também Júnio Rústico. Rústico era um amigo e aluno de Peto Tráseas, e, como ele, um ardente admirador da filosofia estoica. Foi tribuno da plebe em 66, ano no qual Tráseas foi condenado à morte pelo senado, e Rústico teria vetado a decisão do senado se Tráseas não o tivesse detido, na medida em que isto apenas levaria à destruição certa de Rústico sem salvar a vida do mestre. Foi pretor nas guerras civis após a morte de Nero, em 69, e foi subsequentemente condenado à morte por Domiciano, por ter escrito um panegírico a Tráseas. Suetônio atribui a ele um panegírico sobre Helvídio Prisco também, mas esta obra foi composta por Herênio Senécio, como sabemos por Tácito e Plínio (Tácito, Anais. xvi. 25, Hist. iii. 80, Agr. 2; Suetônio Domociano. 10; Dion Cássio Ixvii. 13; Plínio Cartas, i. 5, 14, iii. 11; Plutarco de Curios, p. 522). 2. Q. Júnio Rústico, provavelmente filho do anterior, foi consul em 19 junto com o imperador Adriano. Muitos comentadores supõem ser ele o consul Júnio, do qual Juvenal fala (Juvenal xv. 27). 3. Q. Júnio Rústico, provavelmente filho de e neto de, foi um dos professores do imperador Marco Aurélio e o mais distinto filósofo estoico de seu tempo. Recebendo as maiores honras da parte de Marco Aurélio, que constantemente o consultava sobre todos os assuntos públicos e privados, foi duas vezes promovido por ele ao consulado e, após sua morte, obteve do senado estátuas erguidas em sua honra (Dion Cássio Ixxi. 35; Capitolino. Marcos Aurélio Antonino, 3; Marcos Aurélio. i. 7). NOTA: Verbete do Dicionário de Biografias e Mitologia Greco-Romanas, editado por sir William Smith em 1870. (pt)
- Квінт Юній Рустік (лат. Quintus Junius Rusticus; 100 —170) — державний діяч часів Римської імперії, консул-суффект 133 року і консул 162 року. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Quintus Iunius Rusticus war ein römischer Politiker und Senator des 2. Jahrhunderts. (de)
- Quinto Junio Rústico (en latín: Quintus Iunius Rusticus) (c.90-c. 170) fue un senador romano que vivió en el siglo II, cuyo cursus honorum se desarrolló bajo los imperios de Adriano, Antonino Pío, Lucio Vero y Marco Aurelio. (es)
- Quintus Junius Rusticus (100-170), probable petit-fils de Quintus Iunius Arulenus Rusticus, est l'un des professeurs de l'empereur Marc Aurèle. L'Histoire Auguste stipule qu'il est le professeur le plus important de cet empereur, et l'un des philosophes stoïciens le plus distingués de son temps. Marc Aurèle le traite avec beaucoup d'honneur et de respect. (fr)
- Quinto Giunio Rustico (in latino: Quintus Iunius Rusticus; 100 – 170) è stato un filosofo e politico romano, esponente dello stoicismo e maestro di filosofia dell'imperatore Marco Aurelio. (it)
- Квінт Юній Рустік (лат. Quintus Junius Rusticus; 100 —170) — державний діяч часів Римської імперії, консул-суффект 133 року і консул 162 року. (uk)
- Quint Juni Rústic (en llatí Quintus Junius Rusticus) va ser un magistrat romà del segle ii. Era probablement net de Luci Juni Arulè Rústic i fill del cònsol del mateix nom Quint Juní Rústic. Formava part de la gens Júnia. (ca)
- Quintus Junius Rusticus (c. 100 – c. 170 AD), was a Roman teacher and politician. He was probably a grandson of Arulenus Rusticus, who was a prominent member of the Stoic Opposition. He was a Stoic philosopher and was one of the teachers of the emperor Marcus Aurelius, whom Aurelius treated with the utmost respect and honour. (en)
- Quintus Junius Rusticus (ca. 100 - ca. 170) was een van de leraren van keizer Marcus Aurelius en een van de vooraanstaandste stoïcijnse filosofen van zijn tijd. Marcus Aurelius sprak over hem met het grootste respect. Hij was waarschijnlijk een kleinzoon van Arulenus Rusticus. (nl)
- Quinto Junio Rústico, mais comumente chamado de Aruleno Rústico, mas às vezes também Júnio Rústico. Rústico era um amigo e aluno de Peto Tráseas, e, como ele, um ardente admirador da filosofia estoica. Foi tribuno da plebe em 66, ano no qual Tráseas foi condenado à morte pelo senado, e Rústico teria vetado a decisão do senado se Tráseas não o tivesse detido, na medida em que isto apenas levaria à destruição certa de Rústico sem salvar a vida do mestre. Foi pretor nas guerras civis após a morte de Nero, em 69, e foi subsequentemente condenado à morte por Domiciano, por ter escrito um panegírico a Tráseas. Suetônio atribui a ele um panegírico sobre Helvídio Prisco também, mas esta obra foi composta por Herênio Senécio, como sabemos por Tácito e Plínio (Tácito, Anais. xvi. 25, Hist. iii. 80, (pt)
- Квинт Юний Рустик (лат. Quintus Iunius Rusticus; ок.100 г. — 170 г.) — философ-стоик, возможно внук Арулена Рустика, был одним из учителей Марка Аврелия и самым знаменитым философом-стоиком своего времени. В 133 году Рустик занимал должность консула-суффекта. В 162 году он был консулом. Марк Аврелий отзывался о нём очень уважительно и оказывал почести.. В Размышлениях выражает признательность за обучение стоицизму. Благодаря Рустику Марк Аврелий познакомился с трудами Эпиктета. (ru)
|
