| dbo:abstract
|
- Sociální koheze nebo sociální soudržnost je sociologický pojem označující kapacitu společnosti k zajištění blahobytu všech jejich členů, bez opomíjení a za současné minimalizace nerovnosti mezi jednotlivými členy společnosti. (cs)
- La cohesió social és un terme utilitzat en la política social, sociologia i ciències polítiques per descriure els nexes o lligams que uneixen a les persones en la societat, particularment en el context de la diversitat cultural. La cohesió social és un concepte multifacètic que abasta molts tipus diferents dels fenòmens socials. S'associa amb les teories del funcionalisme estructural sociològic i el conservadorisme polític. De vegades també s'utilitza per l'estat com un eufemisme de les i està estretament relacionat amb el concepte de . La cohesió d'un grup pot mesurar-se mitjançant una prova estadística no paramètrica o lliure de distribució, com el coeficient de correlació de rangs de Pearson (r) o el (τ), que comparen els resultats escalars de diversos sobre una mateixa variable en dos moments diferents de mostreig o entre dues variables diferents però relacionades. El camp de la discriminació social pot estudiar-se, des de les perspectives sociològiques de l'interaccionisme simbòlic, el funcionalisme o la , como un problema de cohesió social. (ca)
- Gruppenkohäsion (von lateinisch cohaerere „zusammenhängen“) bezeichnet das Gemeinschafts- oder Zusammengehörigkeitsgefühl in einer sozialen Gruppe, das „Wir-Gefühl“ als emotionales Feld von Bindungen und Zusammenhalt zwischen den beteiligten Personen. Gruppenkohäsion als Phänomen wird vor allem in der Sozialpsychologie und ihren Anwendungsfeldern der Wirtschaftspsychologie, der Sportpsychologie, in der Organisationssoziologie sowie der untersucht. Die Bindung und Dynamik Einzelner innerhalb sozialer Systeme nimmt zentralen Platz in der Theorie der Gruppendynamik ein. Aus einer hohen Gruppenkohäsion folgt idealerweise Teamgeist und bewirkt, dass einzelne Mitglieder ihre individuellen Bedürfnisse zu Gunsten eines Gruppenkontextes (Bewältigung einer Gruppenaufgabe, Erreichung eines Gruppenzieles etc.) zurückstellen. Dies geschieht nicht ohne – mehr oder weniger bewusstes – Nutzenkalkül. Die Zugehörigkeit zur jeweiligen Gruppe muss Vorteil für den Einzelnen versprechen. Dies kann allein daraus resultieren, dass die Zugehörigkeit zu einer bestimmten Gruppe (höheren) Selbstwert innerhalb des jeweiligen sozialen Kontextes (beispielsweise: jeweilige Gesellschaft) ermöglicht („Gruppenstolz“). Dazu muss sich diese „spezielle“ Gruppe von anderen Gruppen unterscheiden, im Innen- wie im Außenbild, und sich insofern klar abgrenzen. (de)
- تماسك الجماعة هو نوع من ، أي الارتباط الوثيق بين أفراد الجماعة في أهدافهم القريبة وغاياتهم البعيدة. فهو وسيلة ليشيع إحساس مشترك لدى جميع الأفراد بالميل للبقاء والاستمرار في مسيرة واحدة مع تعظيم الشعور بالانتماء للجماعة. (ar)
- Group cohesiveness (also called group cohesion and social cohesion) arises when bonds link members of a social group to one another and to the group as a whole. Although cohesion is a multi-faceted process, it can be broken down into four main components: social relations, task relations, perceived unity, and emotions. Members of strongly cohesive groups are more inclined to participate readily and to stay with the group. (en)
- Soziologia arloan, gizarte-kohesioa edo kohesio soziala gizarte-egitura, erakunde edota talde jakin bat osatzen dutenen arteko lotura bermatzen duten harremanen multzoa da. Interakzio sozialak taldearen barruan duen intentsitatearen neurketa bat da; indize-test baten bidez izan daiteke, edo kasu bakoitzerako deskribatu edo definitu daiteke. Kohesioaren aurka egiten du anomiak, hau da, arauetan oinarritzen ez den portaerak, eta pairamena indartzen du. Hau da, harremanak adostuak dira eta gobernatuak diren eta gobernatzen duten taldeen artean bidezkotzat jotzen dira. Autoritateen jardun egokiaren pertzepzioa eta autoritate horiek errespetatuak izatea eskatzen edo inplikatzen dute, baita ondasun komuneko ekintza bat egotea ere. (eu)
- La cohesión social designa, en sociología, el grado de consenso de los miembros de un grupo social o la percepción de pertenencia a un proyecto o situación común. Es una medida de la intensidad de la interacción social dentro del grupo; puede ser por medio de un test de índices o simplemente descrito o definido para cada caso. Atenta contra la cohesión la anomia, es decir, el comportamiento no basado en normas, y la refuerza la abnegación. Esto quiere decir que esas relaciones son consensuadas, percibidas como justas entre los grupos que gobiernan y los que son gobernados. Demandan o implican tanto la percepción del buen desempeño de las autoridades y que esas sean respetadas como que exista una acción percibida como de interés común (el llamado bien común o procomún). La cohesión de un grupo puede medirse mediante un test estadístico no paramétrico o libre de distribución, como el coeficiente de correlación de rangos de Pearson o el coeficiente de correlación de rangos de Kendall que comparan los resultados escalares de varios cuestionarios sobre una misma variable en dos momentos diferentes de muestreo o entre dos variables diferentes pero relacionadas. Al discutir sobre los diferentes grupos sociales se dice que un grupo es un estado de cohesión (cuando los miembros poseen lazos que los unen unos con otros y con el grupo como uno solo). Aunque el término cohesión es un proceso que consta de muchos factores, se pueden distinguir cuatro componentes esenciales: las relaciones sociales, las relaciones de trabajo, la unidad (que se percibe entre los miembros del grupo) y las emociones de los integrantes. El campo de la discriminación social puede estudiarse, desde las perspectivas sociológicas del interaccionismo simbólico, el funcionalismo o la teoría del conflicto, como un problema de cohesión social. La noción de integración social se utiliza habitualmente como sinónimo de la cohesión. Desde la perspectiva funcionalista o la teoría de sistemas se entiende la integración en un sistema de estratificación social como fundamento armónico de las relaciones entre las clases; las instituciones y, a fortiori, el sistema social en su conjunto se consideran como un todo funcional. (es)
- Cohésion sociale et cohésion de groupe (de sens plus large) désignent les liens qui relient les membres d'un groupe social les uns aux autres et au groupe dans son ensemble. Bien que la cohésion soit un processus à multiples facettes, elle peut être divisée en quatre composantes principales : les relations sociales, les relations de travail, l'unité perçue et les émotions. Les membres de groupes fortement cohésifs sont plus enclins à participer et à rester avec le groupe. La cohésion sociale est un concept en sciences sociales qui désigne l'intensité des relations sociales qui existent entre les membres d'une structure sociale donnée. Ce concept est utilisé au sens large sans connotations pour signifier l'intensité du lien social, c'est-à-dire à quel point les membres d'un groupement sont connectés entre eux. De nature subjective l'intensité de la cohésion sociale peut être évaluée par des enquêtes de satisfaction. (fr)
- Sociale cohesie is de samenhang in een maatschappij. Naast onderzoek naar sociale ongelijkheid en identiteit is de vraag hoe samenlevingen bij elkaar blijven een van de kernvragen in de sociologie. Er zijn vele antwoorden gegeven op de vraag wat een samenleving bij elkaar houdt. Deze antwoorden zijn samen te vatten als (of eigenbelang), dwang (of macht) en gedeelde waarden en normen. Omdat mensen weliswaar niet gelijk, maar wel gelijkwaardig aan elkaar zijn, kan sociale cohesie versterkt worden door het besef dat dualisme een legitiem maatschappelijk gegeven is. (nl)
- 集団凝集性（しゅうだんぎょうしゅうせい）とは社会心理学用語、経営学用語の一つ。これは集団が構成員を引き付けて、その構成員を集団の一員となるように動機付ける度合いのことである。集団凝集性が高いほど、組織そのものの拘束力や成果が高い傾向がある。集団凝集性を高めるために考慮するべきこととしては、集団内においての構成員の地位や役割、集団の規範や規模や多様性や凝集性が存在する。集団凝集性というのは集団に所属している自分以外の構成員の魅力や他の構成員との相互作用、また他の構成員とどのような目的に向かって協力し合うかということも要素となる。だが集団凝集性が高いということのデメリットも存在しており、集団凝集性が高いならばその集団内が外部と隔絶したならば批判的な意見を受け入れられなくなったり、多様な意見が存在せずに単一化するようになり、このような形で物事が合意されるようになるという傾向が存在する。 (ja)
- 사회 통합은 이질적이고 다양한 사람들로 이루어지는 사회 구성원이 정체성을 갖도록 통합하는 일이다. 통합이 이루어지지 않으면, 갈등과 대립이 폭동과 소요로 나타나게 된다. (ko)
- In sociologia coesione sociale indica l'insieme dei comportamenti e dei legami di affinità e solidarietà tra individui o comunità, tesi ad attenuare in senso costruttivo disparità legate a situazioni sociali, economiche, culturali, etniche. Il termine coesione deriva dal latino cohaesus, part. pass. di cohaerere (essere strettamente unito). Storicamente il primo fattore di coesione sociale è stato e resta tuttora la religione, specialmente nelle società non-tecnologiche. Come ha dimostrato chiaramente l'antropologo e sociologo francese Émile Durkheim in Les formes élémentaires de la vie religieuse, pubblicato nel 1912, non esiste società primitiva che non trovi nei miti religiosi il suo fondamento. (it)
- Coesão social é um termo da Sociologia que representa política de cooperação adotada pela União Europeia, por exemplo, que reúne e analisa ações nas áreas social, econômica e territorial impostas sob regulamento comum para todos. O sociólogo francês Émile Durkheim (1858-1917), procurou explicar esse tema no livro Da divisão do trabalho social, assim como o americano Talcott Parsons (1902-1979) em The social system. A coesão pode ser entendida como o nível de interação social e o senso de união por um propósito comum em uma sociedade. Valores comunitários e uma noção compartilhada de moralidade são aspectos fundamentais para que haja maior coesão social. Um forte senso de pertencimento ao lugar e um alto nível de interação entre os membros de um grupo configuram, então, uma comunidade coesa; A coesão social é a característica mais básica que define uma comunidade. Isto é, se existe um grupo, existe certa coesão social. O que varia é o nível de coesão de uma comunidade - mais coesa ou menos coesa. A coesão social é uma característica de natureza coletiva, que vai além de atributos pessoais do indivíduo. Inclusive, o compartilhamento de valores, objetivos, atitudes e hábitos é muitas vezes a razão central da própria existência de um grupo. Apesar disso, este compartilhamento de valores e visões ideais de sociedade não acontece em um contexto de uniformidade total das opiniões dos indivíduos, nem em um ambiente sem liberdade de expressão. É necessário que haja um cuidadoso incentivo e respeito à diversidade para que a coesão social aconteça e esta diversidade muitas vezes deve ser respaldada pelo próprio Estado. Justamente, a falta de respaldo de políticas públicas para melhorar a coesão social e colabora para que diversos grupos sociais (ex.: a população de baixa renda, jovens altamente conectados à internet e a população da terceira idade) vivenciem em diferentes contextos a exclusão e a marginalização social. No caso das populações de baixa renda, essa marginalização social urbana é marcada pela exclusão destas pessoas de acesso a serviços, instituições e oportunidades nas cidades. Dessa forma, a marginalização produzida pela estrutura de poder e pela falta de equidade social nas grandes cidades é um dos vetores para a violência urbana. Nem todos os grupos socialmente coesos podem ser associados a valores nobres ou elevados. Como exemplos negativos, pode-se observar: grupos de hackers que cometem crimes virtuais, facções criminosas que atuam tanto dentro quanto fora dos presídios em escala nacional, organizações informais de tráfico de animais silvestres. Esses são casos em que grupos com objetivos distantes da ética para o bem comum apresentam, em sua configuração, uma elevada coesão social. Um alto nível de coesão social é um pressuposto para a configuração de uma sociedade que tenha bases sólidas para gerar concordância em viabilizar ações coletivas em busca da sustentabilidade social, ambiental e econômica. (pt)
- Gruppsammanhållning uppstår när band kopplar medlemmar i en social grupp till varandra och till gruppen som helhet. Även om sammanhållningen är en mångfacetterad process, kan den delas upp i fyra huvudkomponenter: sociala relationer, arbetsrelationer, upplevd sammanhållning och känslor. Medlemmar i starkt sammanhängande grupper är mer benägna att aktivt delta och att stanna kvar i gruppen. (sv)
- Групова́ згурто́ваність — утворення, розвиток і формування зв'язків у групі, які забезпечують перетворення зовні заданої структури на психологічну спільність людей, психологічний організм, який живе за своїми нормами і законами відповідно до своїх цілей і цінностей. Згуртованість групи має два головні твірники: 1.
* по-перше, це міра привабливості власної групи; 2.
* по-друге — сила тяжіння (притягування) інших досяжних груп. Виходячи з цього, групу можна визначити як сукупність індивідів, пов'язаних таким чином, що кожний із них розцінює переваги від об'єднання як більш значущі, ніж ті, які можна одержати поза групою. Це означає, що будь — яка група з самого початку є згуртованим цілим. Згуртованість як результат мотивації групового членства. Цікавою є запропонована Д. Картрайтом досить розгорнута модель, в основу якої покладено уявлення про групову згуртованість як деяку складову сил або мотивів, що спонукають індивіда до збереження членства в конкретній групі. Сукупність детермінант згуртованості представлена в цій моделі таким набором змінних:
* якою мірою індивіди розглядають дану групу як можливість задовольнити свої потреби й цілі;
* спонукальні властивості групи, тобто як сама група(зокрема її цілі, престижність членства в ній, спосіб дії, та ін.) може слугувати мотиваційною основою для участі людей в її діяльності;
* яким чином окремий член групи оцінює наслідки свого членства в даній групі (позитивні чи негативні очікування індивіда);
* як люди оцінюють своє членство в цій групі порівняно з тим досвідом участі, який вони мали в інших групах. (uk)
- Групповая сплочённость — в социальной психологии степень приверженности к группе её членов. Групповая сплочённость является одним из процессов групповой динамики. (ru)
- 團體凝聚力（英語：Group cohesiveness）在當一個社會群體內的成員與另一成員建立關係，並成為一個整體時就會出現。儘管凝聚力是一個多面的過程，它可以細分成四個部分：社交關係、工作關係、感知統一以及情感。凝聚力較強的團體的成員更樂意參與、分擔和留在群體中。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Sociální koheze nebo sociální soudržnost je sociologický pojem označující kapacitu společnosti k zajištění blahobytu všech jejich členů, bez opomíjení a za současné minimalizace nerovnosti mezi jednotlivými členy společnosti. (cs)
- تماسك الجماعة هو نوع من ، أي الارتباط الوثيق بين أفراد الجماعة في أهدافهم القريبة وغاياتهم البعيدة. فهو وسيلة ليشيع إحساس مشترك لدى جميع الأفراد بالميل للبقاء والاستمرار في مسيرة واحدة مع تعظيم الشعور بالانتماء للجماعة. (ar)
- Group cohesiveness (also called group cohesion and social cohesion) arises when bonds link members of a social group to one another and to the group as a whole. Although cohesion is a multi-faceted process, it can be broken down into four main components: social relations, task relations, perceived unity, and emotions. Members of strongly cohesive groups are more inclined to participate readily and to stay with the group. (en)
- Sociale cohesie is de samenhang in een maatschappij. Naast onderzoek naar sociale ongelijkheid en identiteit is de vraag hoe samenlevingen bij elkaar blijven een van de kernvragen in de sociologie. Er zijn vele antwoorden gegeven op de vraag wat een samenleving bij elkaar houdt. Deze antwoorden zijn samen te vatten als (of eigenbelang), dwang (of macht) en gedeelde waarden en normen. Omdat mensen weliswaar niet gelijk, maar wel gelijkwaardig aan elkaar zijn, kan sociale cohesie versterkt worden door het besef dat dualisme een legitiem maatschappelijk gegeven is. (nl)
- 集団凝集性（しゅうだんぎょうしゅうせい）とは社会心理学用語、経営学用語の一つ。これは集団が構成員を引き付けて、その構成員を集団の一員となるように動機付ける度合いのことである。集団凝集性が高いほど、組織そのものの拘束力や成果が高い傾向がある。集団凝集性を高めるために考慮するべきこととしては、集団内においての構成員の地位や役割、集団の規範や規模や多様性や凝集性が存在する。集団凝集性というのは集団に所属している自分以外の構成員の魅力や他の構成員との相互作用、また他の構成員とどのような目的に向かって協力し合うかということも要素となる。だが集団凝集性が高いということのデメリットも存在しており、集団凝集性が高いならばその集団内が外部と隔絶したならば批判的な意見を受け入れられなくなったり、多様な意見が存在せずに単一化するようになり、このような形で物事が合意されるようになるという傾向が存在する。 (ja)
- 사회 통합은 이질적이고 다양한 사람들로 이루어지는 사회 구성원이 정체성을 갖도록 통합하는 일이다. 통합이 이루어지지 않으면, 갈등과 대립이 폭동과 소요로 나타나게 된다. (ko)
- Gruppsammanhållning uppstår när band kopplar medlemmar i en social grupp till varandra och till gruppen som helhet. Även om sammanhållningen är en mångfacetterad process, kan den delas upp i fyra huvudkomponenter: sociala relationer, arbetsrelationer, upplevd sammanhållning och känslor. Medlemmar i starkt sammanhängande grupper är mer benägna att aktivt delta och att stanna kvar i gruppen. (sv)
- Групповая сплочённость — в социальной психологии степень приверженности к группе её членов. Групповая сплочённость является одним из процессов групповой динамики. (ru)
- 團體凝聚力（英語：Group cohesiveness）在當一個社會群體內的成員與另一成員建立關係，並成為一個整體時就會出現。儘管凝聚力是一個多面的過程，它可以細分成四個部分：社交關係、工作關係、感知統一以及情感。凝聚力較強的團體的成員更樂意參與、分擔和留在群體中。 (zh)
- La cohesió social és un terme utilitzat en la política social, sociologia i ciències polítiques per descriure els nexes o lligams que uneixen a les persones en la societat, particularment en el context de la diversitat cultural. La cohesió social és un concepte multifacètic que abasta molts tipus diferents dels fenòmens socials. S'associa amb les teories del funcionalisme estructural sociològic i el conservadorisme polític. De vegades també s'utilitza per l'estat com un eufemisme de les i està estretament relacionat amb el concepte de . (ca)
- Gruppenkohäsion (von lateinisch cohaerere „zusammenhängen“) bezeichnet das Gemeinschafts- oder Zusammengehörigkeitsgefühl in einer sozialen Gruppe, das „Wir-Gefühl“ als emotionales Feld von Bindungen und Zusammenhalt zwischen den beteiligten Personen. Gruppenkohäsion als Phänomen wird vor allem in der Sozialpsychologie und ihren Anwendungsfeldern der Wirtschaftspsychologie, der Sportpsychologie, in der Organisationssoziologie sowie der untersucht. Die Bindung und Dynamik Einzelner innerhalb sozialer Systeme nimmt zentralen Platz in der Theorie der Gruppendynamik ein. (de)
- La cohesión social designa, en sociología, el grado de consenso de los miembros de un grupo social o la percepción de pertenencia a un proyecto o situación común. Es una medida de la intensidad de la interacción social dentro del grupo; puede ser por medio de un test de índices o simplemente descrito o definido para cada caso. Atenta contra la cohesión la anomia, es decir, el comportamiento no basado en normas, y la refuerza la abnegación. (es)
- Soziologia arloan, gizarte-kohesioa edo kohesio soziala gizarte-egitura, erakunde edota talde jakin bat osatzen dutenen arteko lotura bermatzen duten harremanen multzoa da. Interakzio sozialak taldearen barruan duen intentsitatearen neurketa bat da; indize-test baten bidez izan daiteke, edo kasu bakoitzerako deskribatu edo definitu daiteke. Kohesioaren aurka egiten du anomiak, hau da, arauetan oinarritzen ez den portaerak, eta pairamena indartzen du. (eu)
- Cohésion sociale et cohésion de groupe (de sens plus large) désignent les liens qui relient les membres d'un groupe social les uns aux autres et au groupe dans son ensemble. Bien que la cohésion soit un processus à multiples facettes, elle peut être divisée en quatre composantes principales : les relations sociales, les relations de travail, l'unité perçue et les émotions. Les membres de groupes fortement cohésifs sont plus enclins à participer et à rester avec le groupe. (fr)
- In sociologia coesione sociale indica l'insieme dei comportamenti e dei legami di affinità e solidarietà tra individui o comunità, tesi ad attenuare in senso costruttivo disparità legate a situazioni sociali, economiche, culturali, etniche. Il termine coesione deriva dal latino cohaesus, part. pass. di cohaerere (essere strettamente unito). (it)
- Coesão social é um termo da Sociologia que representa política de cooperação adotada pela União Europeia, por exemplo, que reúne e analisa ações nas áreas social, econômica e territorial impostas sob regulamento comum para todos. O sociólogo francês Émile Durkheim (1858-1917), procurou explicar esse tema no livro Da divisão do trabalho social, assim como o americano Talcott Parsons (1902-1979) em The social system. A coesão social é a característica mais básica que define uma comunidade. Isto é, se existe um grupo, existe certa coesão social. O que varia é o nível de coesão de (pt)
- Групова́ згурто́ваність — утворення, розвиток і формування зв'язків у групі, які забезпечують перетворення зовні заданої структури на психологічну спільність людей, психологічний організм, який живе за своїми нормами і законами відповідно до своїх цілей і цінностей. Згуртованість групи має два головні твірники: 1.
* по-перше, це міра привабливості власної групи; 2.
* по-друге — сила тяжіння (притягування) інших досяжних груп. Сукупність детермінант згуртованості представлена в цій моделі таким набором змінних: (uk)
|
