| dbpedia-owl:abstract
| - Amir Asadollah Alam (Biryand, 1 de abril de 1919–Teherán, 14 de abril de 1978) fue un político iraní, primer ministro entre 1962 y 1964. Fue igualmente ministro de la Corte, rector de la Universidad Pahlaví y gobernador de Sistán y Baluchistán. Alam fue el principal confidente de Mohammad Reza Shah. Descendiente de una de las más antiguas familias del este de Irán, en 1946 integró la corte Pahlaví y desde entonces hasta su muerte, en los comienzos de la Revolución Islámica, sirvió al Sah como consejero. Algunos conjeturan que su falta en esas circunstancias pudieran explicar las vacilaciones del sah entre 1977 y 1978 y, por tanto, la revolución. Sus memorias, publicadas a título póstumo, muestran sin embargo –en opinión de Ervand Abrahamian– que Alam formaba en buena medida parte de los problemas.
- Asadollah Alam, pers. اسدالله علم (ur. 1920 w Birdżandzie, zm. 13 kwietnia 1978) – irański polityk, premier Iranu w latach 1962–1964, przez wiele lat bliski współpracownik szacha Mohammada Rezy Pahlawiego.
- Амир Асадалла Алям (инф.)(перс. امیر اسدالله علم — 'Amir Asadollah Alam') (1 апреля 1919, Бирдженд, Иран — 14 апреля 1978, Нью-Йорк, США) — иранский государственный деятель, премьер-министр Ирана (1962—1964).
- Amir Asadollah Alam (persisch اسدالله علم [æsædoˈllɑh ɛ æˈlæm] ; * 1919 in Birdschand, Iran; † 13. April 1978 in den Vereinigten Staaten) war Premierminister des Iran.
- Амір Асадолла Алам (перс. فارسی; 1 квітня 1919 — 14 квітня 1978) — іранський державний і політичний діяч, прем'єр-міністр країни у 1962—1964 роках.
- Asadollah Alam (Persian: اسدالله علم; 24 July 1919 – 14 April 1978) was an Iranian politician who was prime minister during the Shah's regime from 1962 to 1964. He was also minister of Royal Court, president of Pahlavi University and governor of Sistan and Baluchestan Province.
- Asadollah Alam ( (info)), född 1919 i Birjand i Iran, död 14 april 1978 i New York i USA, var en iransk politiker. Han var barndomsvän till shahen och jämnårig med denne. Alam var stor jordägare i provinsen Birjand i Iran och övertog dessa jordegendomar efter sin far. Han delade ut jord som tillhörde hans egendomar till jordlösa som en del av jordreformen i landet. Han var en av de ministrar som satt längst på olika ministerposter under shahens regeringstid. Han innehade även många andra uppdrag. Han var Irans premiärminister 1962-1964; efterträdde Ali Amini (1905-1992). Under hans tid som premiärminister sjösattes många reformer inom ramen för schahens s.k. Vita revolution. Bland dessa reformer kan nämnas tidigare omnämnda jordreformen och ökad frihet för kvinnorna. Alam drabbades av cancer i slutet av 1960-talet, och denna sjukdom tvingade honom 1977 att lämna ämbetet som minister vid hovet som han innehade. Västvänlig och mycket närstående USA. Han efterträddes 1964 som premiärminister av Hassan Ali Mansur (1923-1965). Några år efter hans död gavs postumt hans memoarer ut, i vilka han inte minst berättade om åren med shahen, som var hans nära vän livet ut.
- 아사돌라 알람(1919년 4월 1일~1978년 4월 14일)은 이란의 정치가이다. 1919년 비르잔드에서 태어났다. 그의 처남은 샤의 누이인 와 결혼했다. 26세에 시스탄오발루체스탄 주지사가 되었고, 29세에 내각의 농무장관이 되었다. 알람은 부친으로부터 막대한 토지를 상속받아 비르잔드 지방의 대지주가 되었다. 그는 소작농들에게 그의 재산을 나누어준 이란 최초의 대지주였으며, 그의 하인들도 알람의 가족들과 같은 식사를 했다. 한번은 그를 암살하려던 자가 그의 문 앞에서 붙잡혔는데, 알람은 그에게 40달러를 준 뒤 그를 때리고 바지를 벗긴 후에 길거리로 내쫓았다. 팔라비 재단 총재를 거쳐 43세에 이란 제국 총리가 되었으며 반부패 운동을 활발히 벌였다. 1963년 6월, 샤와 알람의 개혁에 반대하는 시위가 루홀라 호메이니의 주도 아래 쿰과 여러 도시들에서 일어났다. 이 사건은 유혈진압으로 마무리되었으며 호메이니 등 주동자들은 체포되었다. 총리직 사임 후 총장을 거쳐, 1967년부터 10년간 궁내부장관을 지냈다. 그는 1960년대 말부터 암으로 투병해왔고 병세가 악화되자 1977년 궁내부장관직을 사임, 치료차 미국 뉴욕으로 건너갔으며 그 곳에서 사망했다.
- Asadollah Alam (en persan : اسدالله علم), né le 1er avril 1919 à Birdjand et mort le 14 avril 1978 à New York, est un homme politique iranien. Proche du chah Mohammad Reza Pahlavi, il est Premier ministre d'Iran du 19 juillet 1962 au 7 mars 1964. Durant son mandat, il est l'un des principaux superviseurs de la Révolution Blanche lancée par le Chah début 1963, et, face à la réaction d'une partie du clergé, mate une manifestation de sympathisants de Khomeini en juin 1963. Après avoir quitté la direction du gouvernement, il devient chancelier de l'université Pahlavi de 1964 à 1966. Occupant d'autres postes, il reste l'un des -si ce n'est le- plus proche(s) des amis du chah, restant une dizaine d'années ministre de la cour. Atteint d'un cancer, la maladie de Waldenström, le même que celui qui emportera le chah en 1980, il démissionne de ses fonctions en août 1977 et meurt huit mois plus tard dans un hôpital new-yorkais.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
