| dbpedia-owl:abstract
| - 「イデア」は、何かあるものに関するひとまとまりの意識内容を指し、デカルトによって近世哲学的な意味で再導入された。
- Una idea (del griego ἰδέα 'aspecto, apariencia, forma', relacionado con εῖδος eîdos, ‘vista, visión, aspecto’) es una representación mental que surge a partir del razonamiento o de la imaginación de una persona. Está considerada como el acto más básico del entendimiento, al contemplar la mera acción de conocer algo. La capacidad humana de contemplar ideas está asociada a la capacidad de razonamiento, autorreflexión, la creatividad y la habilidad de adquirir y aplicar el intelecto. Las ideas dan lugar a los conceptos, los cuales son la base de cualquier tipo de conocimiento científico o filosófico. Sin embargo, en un sentido popular, una idea puede suscitarse incluso en ausencia de reflexión, por ejemplo, al hablar de la idea de una persona o de un lugar.
- Idea (dal greco antico ἰδέα, dal tema di ἰδεῖν, vedere) è un termine usato sin dagli albori della filosofia, indicante in origine un'essenza primordiale e sostanziale, ma che oggi ha assunto nel linguaggio comune un significato più ristretto, riferibile in genere ad una rappresentazione o un "disegno" della mente.
- 想法（Idea），又稱意念、點子，是思考在心靈上的產物，包括對事物的看法和意見，以及解決問題的辦法。想法可以是形象化的影像，也可以是抽象化的概念。 點子，是創意的量化語詞，讓創意的內容可以量化成為一個個的點子，是一個很簡單的日常口語化的字彙。例如：「關於情人節我要送她的禮物，你有沒有什麼點子？」是形容詢問有沒有創意的想法。又例如：「他這小子滿腦筋都是鬼點子！」是形容一個人的想法或創意想法很多，有與眾不同的意思。點子常與想法、創意、理念混淆，在西方學者對人類的創造力(creativity) 的定義研究論述也相當廣泛。其中，腦中發揮創造力的結果就是要產生點子。美國紐約大學史登商學院Melissa A. Schilling教授認為創新始於新點子的產生，產生新奇有用的點子的能力就稱為創造力。
- Der Ausdruck Idee (von altgriechisch ἰδέα idéa „Gestalt“, „Erscheinung“, „Aussehen“, „Urbild“) hat allgemeinsprachlich und im philosophischen Sprachgebrauch unterschiedliche Bedeutungen. Allgemeinsprachlich versteht man darunter einen Gedanken, nach dem man handeln kann, oder ein Leitbild, an dem man sich orientiert. Die philosophische Bedeutung wurde zunächst in der Antike von Platon und dem Platonismus geprägt. In der platonischen Ideenlehre sind Ideen unwandelbare, nur geistig erfassbare Urbilder, die den sinnlich wahrnehmbaren Phänomenen zugrunde liegen. Dieses Ideenverständnis wirkte bis in die Neuzeit stark nach, doch erhielt der Begriff „Idee“ in unterschiedlichen philosophischen Richtungen verschiedene Inhalte.
- In philosophy, ideas are usually construed as mental representational images of some object. Ideas can also be abstract concepts that do not present as mental images. Many philosophers have considered ideas to be a fundamental ontological category of being. The capacity to create and understand the meaning of ideas is considered to be an essential and defining feature of human beings. In a popular sense, an idea arises in a reflexive, spontaneous manner, even without thinking or serious reflection, for example, when we talk about the idea of a person or a place. A new or original idea can often lead to innovation.
- Idea (gr. ιδέα) – jedno z głównych pojęć filozoficznych, wprowadzone przez Platona, rozumiane przez niego jako niematerialny byt, który nie jest nam bezpośrednio dany.
- Selon le CNRTL, le terme idée évoque « ce que l'esprit conçoit ou peut concevoir, [...] tout ce qui est représenté dans l'esprit, par opposition aux phénomènes concernant l'affectivité ou l'action ».
- O termo ideia é usado em duas acepções: como sinônimo de conceito ou, num sentido mais lato, como expressão que traz implícita uma presença de intencionalidade. A palavra deriva do grego idea ou eidea, cuja raiz etimológica é eidos – imagem. O seu significado, desde a origem, implica a controvérsia entre a teoria da extromissão (Platão) e a da intromissão (Aristóteles). No centro da polémica está o conceito de representação do real (realidade). Para Platão, a ideia que fazemos de uma coisa provém do princípio geral, do «mundo inteligível», que constitui a Ideia Universal, categoria que está na base da sua filosofia, o idealismo. Assim, a ideia da coisa é uma projeção do saber: ao verem a coisa, os olhos, emitindo raios de luz, projetam a imagem dessa mesma coisa, que existe em nós como princípio universal (extromissão). Esta doutrina é designada por «idealismo». Para Aristóteles, a ideia da coisa provém da experiência sensível, do «mundo dos fenómenos contingentes»: as coisas emitem cópias de si próprias, através da luz, cópias assimiladas pelos sentidos e interpretadas pelo saber inato ou adquirido (intromissão), doutrina que funda o conceito de «realismo». Estas noções estão presentes em toda a filosofia ocidental, em particular no campo da ontologia, a ciência do Ser. Condicionarão, durante séculos, o pensamento de filósofos, desde a escolástica até às doutrinas da atualidade, em particular, no campo das chamadas «ciências cognitivas» ou «ciências do conhecimento», que cobrem as áreas da biologia, da cibernética, da robótica, da informática. O Idealismo é a doutrina segundo a qual o pensamento é a origem e a fonte de todo o conhecimento. Esta doutrina platónica postula a existência de um mundo separado deste mundo físico ou sensível, que é feito de realidades perfeitas e imutáveis, as ideias, modelos ou paradigmas das coisas sensíveis.
* As ideias seriam realidades acessíveis apenas através da inteligência, por isso receberam também a designação de mundo inteligível. Segundo Locke, as ideias são aquilo através do qual pensamos, aquilo de que a mente se ocupa quando pensa. É através das ideias que o ser humano exprime o pensamento objetivo. São componentes essenciais da compreensão.Para Platão as ideias são os únicos componentes do mundo real, constituído por modelos perfeitos e onde o mundo empírico é inferior. Esta doutrina abriu caminho à conceção neoplatónica das ideias como pensamentos de Deus. Mais tarde, com Descartes, as ideias seriam simplesmente aquilo que está na mente de qualquer ser pensante.Nos nossos dias, as ideias são vistas como dependentes das estruturas sociais e linguísticas e não uma criação independente de uma só mente.Para David Hume, a ideia é uma cópia fraca das impressões sensíveis, isto é, das imagens que o contacto com a realidade imprime no espírito. Para os empiristas, como Hume, as ideias são um fruto empírico e só nascem através da experiência sensível, o que reduz o conhecimento a simples induções.Descartes distinguiu três tipos de ideias, que para ele são imagens das coisas. Assim, existem as ideias inatas que são aquelas com as quais nascemos e não o produto da experiência adquirida. Para ele, o ser humano teria à partida ideias gerais, como a de Deus, a de liberdade, de imortalidade, etc. Existem ainda as ideias adventícias, que surgem do mundo exterior através da experiência, e as ideias factícias, que são as ideias formadas pelo próprio indivíduo através do pensamento. Segundo Descartes, as mais importantes são as ideias inatas, já que, nascidas com o ser humano, são como "sementes de verdade", postas por Deus no seu espírito para permitir conhecer algumas verdades da Natureza sem que os sentidos tivessem algum papel nessa descoberta.
- إن الفكرة (اسم مرة - جمعها افكار) هي كل ما يخطر في العقل البشري من أشياء أو حلول أو اقتراحات مستحدثة أو تحليلات للوقائع والأحداث، فالفكرة هي نتاج التفكير، والتفكير هو أحد أهم ميزات النوع البشري فقدرة الإنسان على توليد الأفكار يترافق مع قدرته على الاستنتاج والتعبير عن النفس، والأفكار هي ما يولد المصطلحات، التي تشكل أساس أي نوع من أنواع المعرفة سواء كانت نوع من أنواع العلوم أو الفلسفة.
- Иде́я (др.-греч. ἰδέα — видность, вид, форма, прообраз) в широком смысле — мысленный прообраз какого-либо действия, предмета, явления, принципа, выделяющий его основные, главные и существенные черты. В ряде философских концепций — умопостигаемый и вечный прообраз реальности. В русских философских словарях XVIII века (см. Антиох Кантемир и Григорий Теплов) идея сближалась с понятием. В науке и искусстве идеей называется главная мысль произведения или общий принцип теории или изобретения, вообще замысел или наиболее существенная часть замысла. В этом же смысле термин идея трактуется в сфере регулирования авторского права.
- En idé är en "(plötsligt uppkommande) tanke som ger en första överblick eller utgångspunkt över visst område eller för visst resonemang etc.; ofta med tonvikt på det nya eller originella."
- 관념(觀念)은 다음과 같은 의미가 있다. 1.
* 이데아(idea) 또는 이데에(독일어: Idee)의 역어. 2.
* 심리학 용어로는 표상(). 마음의 , 의식의 내용을 말한다. 3.
* 집의 관념, 선악의 관념이라는 식으로 심적 형상(心的 形象). 또한 사람의 생각, 의견 등. 원래는 마음을 가라앉혀 진리를 관찰하고 사념(思念)하는 일이란 불교 용어였다.
- Η ιδέα ορίζεται στο λεξικό ως κάθε παράσταση που σχηματίζεται από τη νόηση. Στην καθημερινή της χρήση η λέξη ιδέα υπονοεί κάθε τι που έχουμε στο νου μας για την υποδήλωση οποιουδήποτε αντικειμένου της σκέψης. Με αυτό τον τρόπο δεν ξεχωρίζει όμως από έννοια της σκέψης.
- In philosophy, ideas are usually taken as mental representational images of some object. Ideas can also be abstract concepts that do not present as mental images. Many philosophers have considered ideas to be a fundamental ontological category of being. The capacity to create and understand the meaning of ideas is considered to be an essential and defining feature of human beings. In a popular sense, an idea arises in a reflexive, spontaneous manner, even without thinking or serious reflection, for example, when we talk about the idea of a person or a place. A new or an original idea can often lead to innovation.
- Idea (řecké idea nebo eidos) znamená původně podobu, vzhled; v současné češtině nejčastěji znamená:
* představu, myšlenku;
* nápad, záměr, projekt. Představovaná nebo zamýšlená dokonalá podoba takového záměru, k níž by praktická realizace měla směřovat nebo jíž se skutečnost poměřuje, se nazývá ideál. V některých oblastech má slovo idea specifický význam:
* v psychologii (například ),
* ve filosofii, kde je jedním z ústředních pojmů celé západní tradice.
- 観念（かんねん、英: idea、希: ιδέα）は、プラトンに由来する語「イデア」の近世哲学以降の用法に対する訳語で、何かあるものに関するひとまとまりの意識内容のこと。元来は仏教用語。 「イデア」は、何かあるものに関するひとまとまりの意識内容を指し、デカルトによって近世哲学的な意味で再導入された。
- Иде́я (др.-греч. ἰδέα «вид, форма; прообраз») в широком смысле — мысленный прообраз какого-либо действия, предмета, явления, принципа, выделяющий его основные, главные и существенные черты. В ряде философских концепций — умопостигаемый и вечный прообраз реальности. В русских философских словарях XVIII века (см. Антиох Кантемир и Григорий Теплов) идея сближалась с понятием. В науке и искусстве идеей называется главная мысль произведения или общий принцип теории или изобретения, вообще замысел или наиболее существенная часть замысла. В этом же смысле термин идея трактуется в сфере регулирования авторского права.
- Ideo estas nemateria modelo de efektiva aŭ supozita elemento de la realo. Ideo estas ero de nia pensaĵo. Kiam ni pensas ion, tiu unuopa pensata afero estas ideo. La ideoj estas la atomoj de la pensaĵo, kaj la pensaĵo estas kombinaĵo de ideoj.
- الفكرة (الجمع: أَفْكَار) هي كل ما يتردَّد على الخاطر من آراء بالتأمل والتدبر، وما يخطر في العقل البشري، من أشياء أو حلول أو اقتراحات مستحدثة أو تحليلات للوقائع والأحداث، فالفكرة هي نتاج التفكير، والتفكير هو أحد أهم ميزات النوع البشري فقدرة الإنسان على توليد الأفكار تترافق مع قدرته على الاستنتاج والتعبير عن النفس، والأفكار هي ما يولد المصطلحات، التي تشكل أساس أي نوع من أنواع المعرفة سواءً كانت نوعًا من أنواع العلوم أو الفلسفة.
- Dalam ilmu filsafat, gagasan atau ide biasanya merujuk pada gambaran suatu objek. Gagasan juga dapat menjadi konsep abstrak yang tidak mewakili gambaran mental.
- Selon le Trésor de la langue française informatisé, le terme idée évoque « ce que l'esprit conçoit ou peut concevoir, [...] tout ce qui est représenté dans l'esprit, par opposition aux phénomènes concernant l'affectivité ou l'action ».
- Sa chiall is caoile, is éard is idé ann ná an smaoineamh, is cuma cad é, a bhíonn ar intinn an duine agus é nó í ag machnamh. Sainmhíniú eile ná an tuiscint céard é réaltacht ar leith. Go minic, forléirítear idéanna nó smaointe mar íomhánna ionadaíochta; sé sin le rá, mar íomhánna de rud éigin. I gcomhthéacsanna eile, glactar le smaointe mar coincheapa, cé nach gá go mbíonn coincheapa teibí le feiceáil mar íomhánna. Measann go leor fealsúna gur bhun- chatagóir na neach iad idéanna nó smaointe de chuid na hointeolaíochta.
- Una idea és un producte del pensament, l'expressió d'un concepte. El terme idea tradueix la paraula grega eidos, que també es pot traduir per 'forma', i té relació directa amb el significat d'allò que es veu, allò que es pot veure. Tenint en compte que el terme "forma" (relacionat amb idea) s'ha d'entendre en el sentit que té en paraules com informació, i que el terme grec relacionat amb "veure" és teorein ('teoria'), es mostra la relació entre aquests significats. Així, una idea seria tot allò que es pot concebre mentalment, l'objecte de les teories o, més acuradament, el significat d'una oració. Els conceptes, en canvi, farien referència més aviat als termes generals.
- Idea (gr. ιδέα) – jedno z głównych pojęć filozoficznych, wprowadzone przez Platona, rozumiane przez niego jako „niematerialny byt, który nie jest nam bezpośrednio dany”.
- Ідея (дав.-гр. εἶδος (ейдос), грец. ιδέα — початок, принцип) — форма духовно-пізнавального відображення певних закономірних зв'язків та відношень зовнішнього світу, спрямована на його перетворення. За своєю логічною будовою ідея є формою мислення, різновид поняття, зміст якого своєрідно поєднує в собі як об'єктивне знання про наявну дійсність, так і суб'єктивну мету, спрямований на її перетворення. Особливістю ідеї є здатність виявляти найсуттєвіші, підпорядковані риси і закони об'єктивних процесів і створювати цілісний, взірцевий образ предмета в пізнанні або творчості. З цього погляду ідея споріднена з ідеалом, оскільки спрямована на досягнення вищої істинності й довершеності у зображенні й перетворенні дійсного. Ідея органічно поєднує в собі теоретичні та практичні аспекти відношення людини до світу. Вона береться за основу того чи іншого дійства людської творчості. Ідея може бути істинною або хибною. Критерієм істинності ідеї є суспільно-історична практика. В науці та мистецтві ідеєю називається головна думка твору або загальний принцип теорії чи винаходу, взагалі або найістотніша частина задуму. У цьому ж значенні поняття ідея трактується у галузі регулювання авторського права.
- Una idea (del griego ἰδέα 'aspecto, apariencia, forma', relacionado con εῖδος eîdos, ‘vista, visión, aspecto’) es una representación mental que surge a partir del razonamiento o de la imaginación de una persona. Está considerada como el acto más básico del entendimiento, al contemplar la mera acción de conocer algo. La capacidad humana de contemplar ideas está asociada a la capacidad de razonamiento, autorreflexión, la creatividad y la habilidad de adquirir y aplicar el intelecto. Las ideas dan lugar a los conceptos, que son la base de cualquier tipo de conocimiento científico o filosófico. Sin embargo, en un sentido popular, una idea puede suscitarse incluso en ausencia de reflexión, por ejemplo, al hablar de la idea de una persona o de un lugar.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
