| dbpedia-owl:abstract
| - La sémantique est une branche de la linguistique qui étudie les signifiés, ce dont on parle, ce que l'on veut énoncer. Sa branche symétrique, la syntaxe, concerne pour sa part le signifiant, sa forme, sa langue, sa graphie, sa grammaire, etc ; c'est la forme de l'énoncé. Le mot sémantique est dérivé du grec σημαντικός (sêmantikos), « signifié » lui-même formé à partir de σημαίνω (sêmainô), « signifier, indiquer » ou σῆμα (sêma), « signe, marque ». Il a été repris à la fin du XIXe siècle par le linguiste français Michel Bréal, auteur du premier traité de sémantique. En particulier, la sémantique possède plusieurs objets d'étude :
* la signification des mots composés ;
* les rapports de sens entre les mots (relations d'homonymie, de synonymie, d'antonymie, de polysémie, d'hyperonymie, d'hyponymie, etc.) ;
* la distribution des actants au sein d'un énoncé ;
* les conditions de vérité d'un énoncé ;
* l'analyse critique du discours ;
* la pragmatique, en tant qu'elle est considérée comme une branche de la sémantique. Le terme de sémantique est utilisé en opposition à celui de syntaxe dans l'étude des langages de programmation en informatique, pour laquelle elle a été développée de manière formelle (voir sémantique des langages de programmation). Il y a entre la sémantique et la syntaxe le même rapport qu'entre le fond et la forme. George Lakoff a étudié la sémantique influençant la syntaxe .
- 语义学（英语：Semantics，法语：La sémantique），也作「语意学」，是一个涉及到语言学、逻辑学、计算机科学、自然语言处理、认知科学、心理学等诸多领域的一个术语。虽然各个学科之间对语义学的研究有一定的共同性，但是具体的研究方法和内容大相径庭。语义学的研究对象是自然语言的意义，这里的自然语言可以是词汇，句子，篇章等等不同级别的语言单位。但是各个领域里对语言的意义的研究目的不同：
* 语言学的语义学研究目的在于找出语义表达的规律性、内在解释、不同语言在语义表达方面的个性以及共性；
* 逻辑学的语义学是对一个逻辑系统的解释，着眼点在于真值条件，不直接涉及自然语言；
* 与计算机科学相关的语义学研究在于机器对自然语言的理解；
* 认知科学对语义学的研究在于人脑对语言单位的意义的存储及理解的模式。 语义学的建立以法国学者米歇尔·布勒阿尔（Micchel Bréal）1897年出版的《语义学探究》（Essai de Sémantiqus）一书为标志。 和语义学经常混淆的一个术语是符号学（semiotics），二者没有直接的联系。（关于符号学的具体内容，请参见相关条目。） 另外需要指出的是美国的general semantics，其主旨与语义学没有直接联系，general semantics这方面的著作比如有早川一會的《語言行動》（Language in Action）、《語言與人生》（Language in Thought and Action）。
- علم المعاني، (السِّيمَنطِيقَا) ويقال له كذلك علم الدلالة هو علم لغوي حديث يبحث في الدلالة اللغوية، والتي يلتزم فيها حدود النظام اللغوي والعلامات اللغوية، دون سواها، ومجاله: "دراسة المعنى اللغوي على صعيد المفردات والتراكيب" ، وحالياً هناك العديد من الدراسات التي تهتم بعلم السيمانتك باستخدام الحاسبات وكذا استخدام السمانتك في مجال البحث الإلكتروني والطب والصناعة ، بالإضافة إلى أن هناك موديل متكامل لوصف علم السيمانتك ويفصل في سبع شفافيات كل شفافية لها العديد من الباحثين العاملين بها كما تحددها الورقة البحثية بعنوان Semantic Arabic Information Retrieval ، .
- La semantica è quella parte della linguistica che studia il significato delle parole (semantica lessicale), degli insiemi delle singole lettere (negli e degli alfabeti antichi) e delle frasi (semantica frasale) e dei testi. La semantica è una scienza in stretto rapporto con altre discipline, come la semiologia, la logica, la psicologia, la teoria della comunicazione, la stilistica, la filosofia del linguaggio, l'antropologia linguistica e l'antropologia simbolica. Un insieme di termini che hanno in comune un fattore semantico viene detto campo semantico. La posizione della semantica, studiata nell'ambito di una teoria generale dei segni, diventa più chiara se messa a confronto con la pragmatica e la sintassi. Si può infatti affermare che:
* la pragmatica studia il linguaggio in rapporto all'uso contestuale che ne fa il parlante;
* la semantica considera il rapporto tra l'espressione e la realtà extralinguistica;
* la sintassi studia le relazioni che intercorrono tra gli elementi dell'espressione linguistica.
- Semantics (from Ancient Greek: σημαντικός sēmantikos, "significant") is primarily the linguistic, and also philosophical study of meaning—in language, programming languages, formal logics, and semiotics. It focuses on the relationship between signifiers—like words, phrases, signs, and symbols—and what they stand for, their denotation. In international scientific vocabulary semantics is also called semasiology. The word semantics was first used by Michel Bréal, a French philologist. It denotes a range of ideas—from the popular to the highly technical. It is often used in ordinary language for denoting a problem of understanding that comes down to word selection or connotation. This problem of understanding has been the subject of many formal enquiries, over a long period of time, especially in the field of formal semantics. In linguistics, it is the study of the interpretation of signs or symbols used in agents or communities within particular circumstances and contexts. Within this view, sounds, facial expressions, body language, and proxemics have semantic (meaningful) content, and each comprises several branches of study. In written language, things like paragraph structure and punctuation bear semantic content; other forms of language bear other semantic content. The formal study of semantics intersects with many other fields of inquiry, including lexicology, syntax, pragmatics, etymology and others. Independently, semantics is also a well-defined field in its own right, often with synthetic properties. In the philosophy of language, semantics and reference are closely connected. Further related fields include philology, communication, and semiotics. The formal study of semantics can therefore be manifold and complex. Semantics contrasts with syntax, the study of the combinatorics of units of a language (without reference to their meaning), and pragmatics, the study of the relationships between the symbols of a language, their meaning, and the users of the language. Semantics as a field of study also has significant ties to various representational theories of meaning including truth theories of meaning, coherence theories of meaning, and correspondence theories of meaning. Each of these is related to the general philosophical study of reality and the representation of meaning.
- Zajmuje się regułami odnoszenia się wyrażeń do opisywanych obiektów, referencją oraz denotacją wyrażenia. Językoznawcy tego nurtu stawiają sobie za cel opracowanie pewnych zasad reprezentacji semantycznej wypowiedzeń badanego języka naturalnego jako sformułowań specjalnie do tego celu stworzonego języka formalnego. Do tego nurtu należy semantyka (gramatyka) Montague, szukająca ścisłej korelacji pomiędzy warstwą semantyczną i syntaktyczną.
- Semântica (do grego σημαντικός, sēmantiká, plural neutro de sēmantikós, derivado de sema, sinal), é o estudo do significado. Incide sobre a relação entre significantes, tais como palavras, frases, sinais e símbolos, e o que eles representam, a sua denotação. A semântica linguística estuda o significado usado por seres humanos para se expressar através da linguagem. Outras formas de semântica incluem a semântica nas linguagens de programação, lógica formal, e semiótica. A semântica contrapõe-se com frequência à sintaxe, caso em que a primeira se ocupa do que algo significa, enquanto a segunda se debruça sobre as estruturas ou padrões formais do modo como esse algo é expresso (por exemplo, as relações entre predicados e seus argumentos). Dependendo da concepção de significado que se tenha, têm-se diferentes semânticas. A semântica formal, a semântica da enunciação ou argumentativa e a semântica cognitiva, descrevem o mesmo fenômeno, mas com conceitos e enfoques diferentes. Na língua portuguesa, o significado das palavras leva em consideração: Sinonímia: É a relação que se estabelece entre duas palavras ou mais que apresentam significados iguais ou semelhantes, ou seja, os sinônimos. Exemplos: Cômico - engraçado / Débil - fraco, frágil / Distante - afastado, remoto. Antonímia: É a relação que se estabelece entre duas palavras ou mais que apresentam significados diferentes, contrários, isto é, os antônimos: Exemplos. Economizar - gastar / Bem - mal / Bom - ruim. Homonímia: É a relação entre duas ou mais palavras que, apesar de possuírem significados diferentes, possuem a mesma estrutura fonológica, ou seja, os homônimos. As homônimas podem ser:
* Homógrafas: palavras iguais na escrita e diferentes na pronúncia. Exemplos: gosto (substantivo) - gosto / (1ª pessoa singular presente indicativo do verbo gostar) / conserto (substantivo) - conserto (1ª pessoa singular presente indicativo do verbo consertar);
* Homófonas: palavras iguais na pronúncia e diferentes na escrita. Exemplos: cela (substantivo) - sela (verbo) / cessão (substantivo) - sessão (substantivo) / cerrar (verbo) - serrar ( verbo);
* Perfeitas: palavras iguais na pronúncia e na escrita. Exemplos: cura (verbo) - cura (substantivo) / verão (verbo) - verão (substantivo) / cedo (verbo) - cedo (advérbio);
* Paronímia: É a relação que se estabelece entre duas ou mais palavras que possuem significados diferentes, mas são muito parecidas na pronúncia e na escrita, isto é, os parônimos: Exemplos: cavaleiro - cavalheiro / absolver - absorver / comprimento - cumprimento/ aura (atmosfera) - áurea (dourada)/ conjectura (suposição) - conjuntura (situação decorrente dos acontecimentos)/ descriminar (desculpabilizar) - discriminar (diferenciar)/ desfolhar (tirar ou perder as folhas) - folhear (passar as folhas de uma publicação)/ despercebido (não notado) - desapercebido (desacautelado)/ geminada (duplicada) - germinada (que germinou)/ mugir (soltar mugidos) - mungir (ordenhar)/ percursor (que percorre) - precursor (que antecipa os outros)/ sobrescrever (endereçar) - subscrever (aprovar, assinar)/ veicular (transmitir) - vincular (ligar) / descrição - discrição / onicolor - unicolor.
* Polissemia: É a propriedade que uma mesma palavra tem de apresentar vários significados. Exemplos: Ele ocupa um alto posto na empresa. / Abasteci meu carro no posto da esquina. / Os convites eram de graça. / Os fiéis agradecem a graça recebida.
* Homonímia: Identidade fonética entre formas de significados e origem completamente distintos. Exemplos: São(Presente do verbo ser) - São (santo)
* Hiperônimo: é uma palavra que pertence ao mesmo campo semântico de outra mas com o sentido mais abrangente, podendo ter várias possibilidades para um único hipônimo. Por exemplo, a palavra flor está associada a todos os tipos de flores: rosa, dália, violeta, etc.
* Hipônimo: têm sentido mais restrito que os hiperônimos, ou seja, hipônimo é um vocábulo mais específico. Por exemplo: Observar, examinar, olhar, enxergar são hipônimos de ver. Hiperônimo e hipônimo são dois termos usados pela semântica moderna. São elementos importantes na coesão do texto evitando repetições através da retomada de ideias anteriores. Conotação e Denotação:
* Conotação: é o uso da palavra com um significado diferente do original, criado pelo contexto. Exemplos: Você tem um coração de pedra.
* Denotação: é o uso da palavra com o seu sentido original. Exemplos: Pedra é um corpo duro e sólido, da natureza das rochas. A construção de um muro de pedras.
- Semantik (von griechisch σημαίνειν sēmaínein ‚bezeichnen‘, ‚zum Zeichen gehörig‘), auch Bedeutungslehre, nennt man die Theorie oder Wissenschaft von der Bedeutung der Zeichen. Zeichen können in diesem Fall Wörter, Phrasen oder Symbole sein. Die Semantik beschäftigt sich typischerweise mit den Beziehungen zwischen den Zeichen und deren Bedeutungen. Soweit sich die Semantik mit Zeichen aller Art befasst, ist sie ein Teilbereich der Semiotik. Sofern sie sich allein mit sprachlichen Zeichen befasst, ist sie eine Teildisziplin der Linguistik.
- La semántica lingüística es un subcampo de la semántica general y de la lingüística que estudia la codificación del significado dentro de las expresiones lingüísticas. Etimológicamente el término viene del griego semantikos, que quería decir 'significado relevante', derivada de sema, lo que significaba 'signo'.
- De semantiek of betekenisleer is een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen, waarbij het in het bijzonder de bouwstenen van natuurlijke talen die voor de communicatie dienen ofwel woorden en zinnen betreft.
- 意味論（いみろん、英語：semantics）とは、言語学では統語論に対置される分野、数学（とくに数理論理学）では証明論に対置される分野で、それらが中身（意味）に関与せず記号の操作によって対象を扱うのに対し、その意味について扱う分野である。なお、一般意味論というものもあるが、言語の使用に関する倫理を扱うものであり、ありていに言って無関係である。
- Сема́нтика (от др.-греч. σημαντικός — обозначающий) — раздел лингвистики, изучающий смысловое значение единиц языка. В качестве инструмента изучения применяют семантический анализ. В конце XIX — начале XX века семантика часто называлась также семасиоло́гией (от др.-греч. σημασία — знак, указание). Учёные, занимающиеся семантикой, до сих пор обычно называются семасиологами. Также «семантикой» может обозначаться сам круг значений некоторого класса языковых единиц (например, «семантика глаголов движения»).
- El término semántica se refiere al estudio de diversos aspectos del significado, sentido o interpretación de signos lingüísticos como símbolos, palabras, expresiones o representaciones formales. En principio las expresiones del lenguaje formal o de una lengua natural admiten algún tipo de correspondencia con situaciones o conjuntos de cosas que se encuentran en el mundo físico o abstracto que puede ser descrito por dicho medio de expresión. La semántica puede estudiarse desde diferentes puntos de vista:
* Semántica lingüística, trata de la codificación y decodificación de los contenidos semánticos en las estructuras lingüísticas. Estudia la estructura de las formas léxicas, la estructura de las expresiones y su relación con sus referentes, así como los mecanismos mentales por los cuales los individuos atribuyen significados a las expresiones lingüísticas. Asimismo, estudia el cambio de significado o cambio semántico.
* Semántica lógica, desarrolla una serie de problemas lógicos de significación, estudia la relación entre el signo lingüístico y la realidad. Las condiciones necesarias para que un signo pueda aplicarse a un objeto, y las reglas que aseguran una significación exacta.
* Semántica en ciencias cognitivas, intenta explicar por qué nos comunicamos, y cuál es el mecanismo psíquico que se establece entre hablante y oyente durante este proceso.
- Semantics (from Ancient Greek: σημαντικός sēmantikós, "significant") is the study of reference, meaning, or truth. The term can be used to refer to subfields of several distinct disciplines, including philosophy, linguistics and computer science.
- علم دلالة الألفاظ (من اليونانية القديمة: σημαντικός sēmantikós, «ذو معنى») هو علم المرجع أو المعنى أو الحقيقة. يمكن استخدام هذا المصطلح للإشارة إلى مجالات فرعية لاختصاصات مختلفة ومتنوعة، ويشمل ذلك: الفلسفة وعلم اللغويات وعلم الحاسوب.
- Semantik (von altgriechisch σημαίνειν sēmaínein, deutsch ‚bezeichnen, ein Zeichen geben‘), auch Bedeutungslehre, ist eine der drei Disziplinen der Semiotik, der wissenschaftlichen Betrachtung von Zeichen. Die Semantik behandelt die verschiedenen Beziehungen zwischen Zeichen und Bezeichnetem, vor allem für sprachliche Zeichen. Mit dieser Einschränkung ist sie Teil der Linguistik, aber sie kann sich auch mit Zeichen und Symbolen aller Art, etwa auch von Artefakten oder Kunstwerken befassen. Innerhalb der Semiotik hat abgrenzend die Syntaktik die interne Struktur sprachlicher und anderer Zeichensysteme zum Gegenstand und die Pragmatik ist die Theorie der Zeichenverwendung. Eine klare Abgrenzung ist aus verschiedenen Gründen umstritten. Allgemein ist die Semantik die Wissenschaft der Bedeutung. Die exakte Fixierung einer Bedeutung insbesondere von Sätzen, Satzteilen, Wörtern oder Wortteilen natürlicher oder formaler Sprachen ist Gegenstand der formalen Semantik.
|
| comment
| - Semântica (do grego σημαντικός, sēmantiká, plural neutro de sēmantikós, derivado de sema, sinal), é o estudo do significado. Incide sobre a relação entre significantes, tais como palavras, frases, sinais e símbolos, e o que eles representam, a sua denotação. A semântica linguística estuda o significado usado por seres humanos para se expressar através da linguagem. Outras formas de semântica incluem a semântica nas linguagens de programação, lógica formal, e semiótica. Na língua portuguesa, o significado das palavras leva em consideração: As homônimas podem ser: Conotação e Denotação:
- علم المعاني، (السِّيمَنطِيقَا) ويقال له كذلك علم الدلالة هو علم لغوي حديث يبحث في الدلالة اللغوية، والتي يلتزم فيها حدود النظام اللغوي والعلامات اللغوية، دون سواها، ومجاله: "دراسة المعنى اللغوي على صعيد المفردات والتراكيب" ، وحالياً هناك العديد من الدراسات التي تهتم بعلم السيمانتك باستخدام الحاسبات وكذا استخدام السمانتك في مجال البحث الإلكتروني والطب والصناعة ، بالإضافة إلى أن هناك موديل متكامل لوصف علم السيمانتك ويفصل في سبع شفافيات كل شفافية لها العديد من الباحثين العاملين بها كما تحددها الورقة البحثية بعنوان Semantic Arabic Information Retrieval ، .
- La sémantique est une branche de la linguistique qui étudie les signifiés, ce dont on parle, ce que l'on veut énoncer. Sa branche symétrique, la syntaxe, concerne pour sa part le signifiant, sa forme, sa langue, sa graphie, sa grammaire, etc ; c'est la forme de l'énoncé. Le mot sémantique est dérivé du grec σημαντικός (sêmantikos), « signifié » lui-même formé à partir de σημαίνω (sêmainô), « signifier, indiquer » ou σῆμα (sêma), « signe, marque ». Il a été repris à la fin du XIXe siècle par le linguiste français Michel Bréal, auteur du premier traité de sémantique.
- Zajmuje się regułami odnoszenia się wyrażeń do opisywanych obiektów, referencją oraz denotacją wyrażenia. Językoznawcy tego nurtu stawiają sobie za cel opracowanie pewnych zasad reprezentacji semantycznej wypowiedzeń badanego języka naturalnego jako sformułowań specjalnie do tego celu stworzonego języka formalnego. Do tego nurtu należy semantyka (gramatyka) Montague, szukająca ścisłej korelacji pomiędzy warstwą semantyczną i syntaktyczną.
- Semantics (from Ancient Greek: σημαντικός sēmantikos, "significant") is primarily the linguistic, and also philosophical study of meaning—in language, programming languages, formal logics, and semiotics. It focuses on the relationship between signifiers—like words, phrases, signs, and symbols—and what they stand for, their denotation.
- 语义学（英语：Semantics，法语：La sémantique），也作「语意学」，是一个涉及到语言学、逻辑学、计算机科学、自然语言处理、认知科学、心理学等诸多领域的一个术语。虽然各个学科之间对语义学的研究有一定的共同性，但是具体的研究方法和内容大相径庭。语义学的研究对象是自然语言的意义，这里的自然语言可以是词汇，句子，篇章等等不同级别的语言单位。但是各个领域里对语言的意义的研究目的不同：
* 语言学的语义学研究目的在于找出语义表达的规律性、内在解释、不同语言在语义表达方面的个性以及共性；
* 逻辑学的语义学是对一个逻辑系统的解释，着眼点在于真值条件，不直接涉及自然语言；
* 与计算机科学相关的语义学研究在于机器对自然语言的理解；
* 认知科学对语义学的研究在于人脑对语言单位的意义的存储及理解的模式。 语义学的建立以法国学者米歇尔·布勒阿尔（Micchel Bréal）1897年出版的《语义学探究》（Essai de Sémantiqus）一书为标志。 和语义学经常混淆的一个术语是符号学（semiotics），二者没有直接的联系。（关于符号学的具体内容，请参见相关条目。）
- Semantik (von griechisch σημαίνειν sēmaínein ‚bezeichnen‘, ‚zum Zeichen gehörig‘), auch Bedeutungslehre, nennt man die Theorie oder Wissenschaft von der Bedeutung der Zeichen. Zeichen können in diesem Fall Wörter, Phrasen oder Symbole sein. Die Semantik beschäftigt sich typischerweise mit den Beziehungen zwischen den Zeichen und deren Bedeutungen. Soweit sich die Semantik mit Zeichen aller Art befasst, ist sie ein Teilbereich der Semiotik. Sofern sie sich allein mit sprachlichen Zeichen befasst, ist sie eine Teildisziplin der Linguistik.
- La semántica lingüística es un subcampo de la semántica general y de la lingüística que estudia la codificación del significado dentro de las expresiones lingüísticas. Etimológicamente el término viene del griego semantikos, que quería decir 'significado relevante', derivada de sema, lo que significaba 'signo'.
- De semantiek of betekenisleer is een wetenschap die zich bezighoudt met de betekenis van symbolen, waarbij het in het bijzonder de bouwstenen van natuurlijke talen die voor de communicatie dienen ofwel woorden en zinnen betreft.
- La semantica è quella parte della linguistica che studia il significato delle parole (semantica lessicale), degli insiemi delle singole lettere (negli e degli alfabeti antichi) e delle frasi (semantica frasale) e dei testi. La semantica è una scienza in stretto rapporto con altre discipline, come la semiologia, la logica, la psicologia, la teoria della comunicazione, la stilistica, la filosofia del linguaggio, l'antropologia linguistica e l'antropologia simbolica. Un insieme di termini che hanno in comune un fattore semantico viene detto campo semantico. Si può infatti affermare che:
- 意味論（いみろん、英語：semantics）とは、言語学では統語論に対置される分野、数学（とくに数理論理学）では証明論に対置される分野で、それらが中身（意味）に関与せず記号の操作によって対象を扱うのに対し、その意味について扱う分野である。なお、一般意味論というものもあるが、言語の使用に関する倫理を扱うものであり、ありていに言って無関係である。
- Сема́нтика (от др.-греч. σημαντικός — обозначающий) — раздел лингвистики, изучающий смысловое значение единиц языка. В качестве инструмента изучения применяют семантический анализ. В конце XIX — начале XX века семантика часто называлась также семасиоло́гией (от др.-греч. σημασία — знак, указание). Учёные, занимающиеся семантикой, до сих пор обычно называются семасиологами. Также «семантикой» может обозначаться сам круг значений некоторого класса языковых единиц (например, «семантика глаголов движения»).
- El término semántica se refiere al estudio de diversos aspectos del significado, sentido o interpretación de signos lingüísticos como símbolos, palabras, expresiones o representaciones formales. En principio las expresiones del lenguaje formal o de una lengua natural admiten algún tipo de correspondencia con situaciones o conjuntos de cosas que se encuentran en el mundo físico o abstracto que puede ser descrito por dicho medio de expresión. La semántica puede estudiarse desde diferentes puntos de vista:
- Semantics (from Ancient Greek: σημαντικός sēmantikós, "significant") is the study of reference, meaning, or truth. The term can be used to refer to subfields of several distinct disciplines, including philosophy, linguistics and computer science.
- Semantik (von altgriechisch σημαίνειν sēmaínein, deutsch ‚bezeichnen, ein Zeichen geben‘), auch Bedeutungslehre, ist eine der drei Disziplinen der Semiotik, der wissenschaftlichen Betrachtung von Zeichen. Die Semantik behandelt die verschiedenen Beziehungen zwischen Zeichen und Bezeichnetem, vor allem für sprachliche Zeichen. Mit dieser Einschränkung ist sie Teil der Linguistik, aber sie kann sich auch mit Zeichen und Symbolen aller Art, etwa auch von Artefakten oder Kunstwerken befassen. Innerhalb der Semiotik hat abgrenzend die Syntaktik die interne Struktur sprachlicher und anderer Zeichensysteme zum Gegenstand und die Pragmatik ist die Theorie der Zeichenverwendung. Eine klare Abgrenzung ist aus verschiedenen Gründen umstritten. Allgemein ist die Semantik die Wissenschaft der Bedeutung
- علم دلالة الألفاظ (من اليونانية القديمة: σημαντικός sēmantikós, «ذو معنى») هو علم المرجع أو المعنى أو الحقيقة. يمكن استخدام هذا المصطلح للإشارة إلى مجالات فرعية لاختصاصات مختلفة ومتنوعة، ويشمل ذلك: الفلسفة وعلم اللغويات وعلم الحاسوب.
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
